«Սիրիայի հայության մեջ և բնիկ ժողովուրդ կա, և ցեղասպանությունից փրկված ժողովուրդ: Այնտեղ այսօր կա շուրջ երկու հարյուր հազար հայ, բայց պետք է նաև իմանալ, որ բազմաթիվ հայ ընտանիքներ կան քրդերի, արաբների, ասորիների մեջ, և հայությունը կենտրոնացված չէ միայն հայությամբ»,- այսօր այս մասին «Նոյյան Տապան» լրատվական կենտրոնում ասաց Արևմտյան Հայաստանի Ազգային խորհրդի նախագահ Արմենակ Աբրահամյանը:
Ըստ բանախոսի` հուլիս ամսից իրենք ստեղծել են չորս մարմիններ, որոնք հնարավորության չափով օժանդակում են սիրիահայությանը: Ստեղծվել է մարմին տեղի և մյուս բնիկ ժողովուրդների հետ բարիդրացիական հարաբերություններ ստեղծելու համար, երկրորդ` մարմին թաղամասերի ապահովման համար, երրորդ`շտապօգնության և ինքնապաշտպանության համար մարմին և վերջինը` արտաքին հարաբերությունների վերաբերյալ մարմին: «Բոլոր այս մարմինները կան և գործում են Սիրիայի մեջ»,-ասաց նա:
Բանախոսի փոխանցմամբ` աշխարհի խոշոր միությունները`ԱՄՆ-ն (21 մլն դոլար) և Ֆրանսիան (10 մլն դոլար) գումար են տրամադրել Սիրիայի հայությանը օժանդակելու համար: «Մենք քաղաքական պատասխան ստացանք, որ պետք է սպասենք, որ զինադադար լինի, խաղաղություն լինի Սիրիայի մեջ, որպեսզի անմիջապես օգտվեն շենքերը վերականգնելու կամ սարքելու համար: Մենք հայտնվեցինք բավականին ծանր վիճակի մեջ, որովհետև, եթե այս գումարները անմիջապես չեն ծառայելու հայության համար, ուրեմն մենք կկարծենք, որ այստեղ ինչ- որ սխալ քայլ կա»:
Աբրահամյանը նշում է, որ հայկական ընտանիքները միայնակ են Սիրիայի մեջ և օժանդակություն չեն ստանում. «Ժողովուրդների մեջ թշնամանք չկա` արաբները, քրդերը, հայերը միասնական են, սակայն երբ ընտանիքի մեծ պապը մահանում է, ապա մեծ մամը կարող է այդպես էլ չիմանալ, թե որտեղ են նրան թաղել, ինքն էլ մենակ մնալով, չենք կարող ասել՝ հետո ինչ կլինի: Այսպիսի դեպքերը շատ են: Քրդերի մեջ էլ հայկական ծագում կա, որի մասին իրենք էլ գիտեն: Եթե Հայաստանից օգնություն է գնում, այն կարող է օգնել ամենաշատը չորս հարյուր ընտանիքի, բայց հազարավոր ընտանիքներ կան: Մեր ժողովրդին ոչ միայն զենքով, այլև դիվանագիտությամբ պետք է պաշտպանենք»,-ընդգծեց նա:
Կարդացեք նաև
Հայաստանի Ազգային խորհրդի անդամ, վարչապետ Տիգրան Փաշաբեզյանը հավելեց, որ սիրիահայության առջեւ կանգնած է երկու խնդիր, առաջինը` օժանդակություն ստանալ ու կարողանալ գոյատեւել, և երկրորդը` միջոցներ ունենալ՝ իր ինքնապաշտպանությունը կազմակերպելու համար. «Եթե այս երկու խնդիրները չլուծենք՝ մենք չենք կարող լուծել Սիրիայի հայության հարցը: Համազգային և համապետական լուծում պետք է տանք այս խնդրին»,-ասաց բանախոսը՝ հավելելով, որ այսօր պետք է ունենանք կամք ու վճռականություն աշխատելու, և չպետք է այս խնդիրները թողնել միայն ֆոնդերի կամ բարեգործների վրա:
Քրիստինա ՄԻՐԶՈՅԱՆ
