«Այո՛, ես հայտարարել եմ, որ Արամի 30-ը սարայ է, ցախաբուն ու պնդում եմ: Նրանք ովքեր պաշտպանում են, դեմագոգ են»,- տարիներ առաջ ճարտարապետ Լեւոն Իգիթյանի այս խոսքերը սառը ցնցուղ էին հասարակության համար: Հետո պարզվեց, նմանատիպ մի «սարայ» է եղել 19-րդ դարի վերջին կառուցված Ֆիրդուսի 80-ը, Աբովյան, Բուզանդ, Արամի փողոցների մի շարք պատմամշակութային շենքեր: Իսկ այսօր տառացիորեն ցախաբուն են դարձել նույնիսկ այն շենքերը, որոնք իբր թե պահել են, բայց իրականում թողել առանց ծածկ, առանց հենարան, առանց ամրակայման միջոցառումների, մատնել անուշադրության, շենքի ներսում անձրեւաջրերից սնվող ու օր օրի մեծացող մոլախոտերի հույսին:
Արամի 23 շենքի սեփականատեր, «Հայ փոքրիկ երգիչներ» ասոցիացիայի նախագահ Տիգրան Հեքեքյանի խոսքով՝ «Ամեն անգամ, երբ վայնասուն ենք բարձրացնում, թե տեսե՜ք ադրբեջանցիներն ինչ են անում մեր պատմական հուշարձանների հետ դրսում, ադրբեջանցու ականջից թաքուն ուզում ես ասես՝ ա՛յ խելոք հայեր, իսկ ի՞նչ եք անում դուք ձեր երկրի ներսում…Աջ ու ձախ պատմական քանդվող հուշարձաններ են՝ մեկը մյուսից հանճարեղ ճարտարապետական գործեր, ինչո՞ւ չեք տեր կանգնում»:
Կարդացեք նաև
«Երեւանի ժառանգության պաշտպանության կոմիտե» նախաձեռնության անդամ Սեդա Գրիգորյանը մեզ հետ զրույցում նշեց, որ կենտրոնի կառուցապատման ծրագրերով մոտ 30 հուշարձան շենք քանդվել է ու չի վերակառուցվել:
2018-ի հեղափոխությունից հետո Երեւանի հուշարձան շենքեր քանդելու որոշումներից քանի՞սն են չեղարկվել, քանի՞ շենք է այսպես ասած «փրկվել» փլատակ դառնալուց ու ո՞ր շենքերն են դրանք: Երեւանում քանի՞ հուշարձան-շենք է այսօր ապամոնտաժման, քանդման վտանգի տակ: Վերջին 3 տարիներին ի՞նչ հեղափոխականն քայլեր են արվել՝ Երեւանի հին պատմական շենքերը պահելու, ամրակայելու ուղղությամբ ու ո՞ւմ շահերն է պաշտպանում ՀՀ կառավարությունը: Այս ամենը՝ մեր պատրաստած ՄՈՒԼՏԻՄԵԴԻԱՅՈՒՄ:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
