«Այս տարի պատերազմ կլինի՞ Լեռնային Ղարաբաղում: 1994 թվականից հետո, երբ կնքվեց հրադադարի պայմանագիրը, պատասխանը «ոչ» է: Հայերը եւ ադրբեջանցիները փոխանակվում են սպառնալիքներով եւ կրակոցներով շփման գծի երկայնքով, սակայն կողմերը ցանկություն չեն հայտնել, որպեսզի իրավիճակը ավելի խորանա»,- գրում է Հանուն միջազգային խաղաղության Կարնեգի հիմնադրամի վերլուծաբան Թոմաս դե Վաալը:
Ըստ վերլուծաբանի՝ այս տարի ազդանշանները ավելի տագնապեցնող են: Մյունխենի անվտանգության կոնֆերանսի ժամանակ ԵԱՀԿ-ն 2 շաբաթվա ընթացքում 3-րդ հայտարարությունն է արել: «Հունվարը սովորաբար հանգիստ ամիս է սահմանագոտում, բայց այս անգամ 12 զոհ եւ 18 վիրավոր է գրանցվել»:
Պատերազմից խուսափելու հիմնական փաստարկները, ըստ դե Վաալի, նույնն են: Այն հսկայական վնաս կհասցնի բոլորին: Հայկական կողմը 1994 թվականին իր ուզածի մեծ մասը ստացավ: «Ադրբեջանը պարտված կողմ է եւ ունի ավելի շատ պատճառներ պատերազմ վերսկսելու համար: Սակայն գործողությունները կարող են տապալվել՝ հաշվի առնելով լեռնային տեղանքը եւ հայկական պաշտպանական ուժերը»:
Փորձագետը փաստում է, որ այդպիսի ձախողման հետեւանքով ոչ միայն կարող են հազարավոր երիտասարդներ զոհվել, այլեւ կսասանվի իշխող վերնախավի դիրքերը ում ավելի ձեռնտու է սպառնալ, քան իրական գործողությունների անցնել: Սակայն շփման գծում առկա սխալ հաշվարկների պատճառով մեծանում է պատերազմի սկսվու վտանգը:
Կարդացեք նաև
Վերլուծաբանը, որպես լարվածության աճի օրինակներ հիշեցրել է անցած տարվա օգոստոսին սահմանագոտում տեղի ունեցած փոխհրաձգությունը, նոյեմբերի 12-ին հայկական ուղղաթիռի խոցումը, Ադրբեջանի եւ Հայաստանի նախագահների հայտարարությունները:
Ամփոփելով իր խոսքը Թոմաս դե Վաալը նշել է, որ այս ամենը Ղարաբաղի շուրջ իրավիճակը ավելի սպառնալի է դարձնում, «նույնիսկ առանց հիշեցնելու ուկրաինական իրադարձությունների արձագանքի եւ մռայլ աշխարհաքաղաքական համատեքստի մասին: Պետք է շատ շտապ ուշադրություն դարձնել խնդրին, որպեսզի լարվածությունը թուլանա մինչեւ գարուն եւ թեժ ու պոտենցիալ վտանգավոր ամառ»:
Պատրաստեց Աշոտ ԻՍՐԱԵԼՅԱՆԸ
