Aravot.am-ի հետ զրույցում Լենինականի նախկին միլպետ, ՀԽՍՀ ներքին գործերի վերջին նախարար Լեւոն Գալստյանն, անդրադառնալով Գյումրիում Ավետիսյանների դաժան սպանությանը, մի քանի հարցեր է բարձրացնում:
«Երբ որ էդ վիժվածքը (դեւի ծնունդ էր դա, թե՞ սատանայի ծնունդ էր, ինչ էր), երբ լքել է իր պոստը, արդեն բազայից հայտնած պետք է լինեին ոստիկանություն, որ զենքով մարդ կա քաղաքում: Եվ ոստիկանությունը համապատասխան միջոցներ պետք է ձեռնարկեր, էդ վիժվածքը բազայից մինչեւ Ավետիսյանների տուն երեւի հասել է մի 40-50 րոպեում՝ զենքը ձեռքին, մի՞թե նրան քաղաքում ոչ ոք չի տեսել, մի՞թե էդ քաղաքում գիշերային ծառայություն չկար, մի՞թե էդ քաղաքում ոչ մի ոստիկան չէր շրջում… Ես չգիտեմ, ինձ համար շատ անհասկանալի է: Եվ հաջորդը՝ դրան բռնելու օպերացիան, թե ի՞նչ օպերացիա է, երբ որ անծանոթը, միայն կողմնորոշվելով երեւի իրենց զորամասում կախված քարտեզով, կարողացել է դեպքի վայրից ոտքով հասնել մինչեւ սահման: Էդ ընթացքում նրան ոչ ոք չի տեսե՞լ, ինչի՞ ուղղաթիռ չբարձրացավ սահմանի երկայնքով, ինչի՞ համապատասխան միջոցներ չձեռնարկեցին, որ նրան բռնեին հայ ոստիկանները, ոչ թե ռուս սահմանապահները, որ հիմա էլ ահագին ինչ-որ խոսակցություններ, թե ով պիտի դատի, ով չպետք է դատի, ինչի՞ մեր հայ իրավապահները չեն քննում…
Մեր հայ իրավապահները, որ քննեն, գիտեք, ոնց որ ասում են՝ չգիտեմ ինչ կանեն, հայն էլ քննի, ռուսն էլ քննի, թե ուզբեկն էլ քննի, նրա վերջնականը ցմահ է, բոլորիս համար էլ պարզ, բայց թե ինչի՞ զինված մարդը կարող է մի ժամ քաղաքում շրջել ու ոչ ոք նրան չտեսնել, պետք է էդ հարցի պատասխանը: Ես չգիտեմ ծառայողական քննությունը պարզե՞լ է, թե միլիցայում բաժին կա, վարչություն, ի՞նչ միջոցներ են ձեռնարկել էդ վիժվածքին բռնելու համար, կանխելու համար, որ նա չկատարի իր հանցանքը: Իսկ թե ինչպես է կատարվել, քննությամբ կպարզեն, հիմա ես չեմ ուզում խառնվել քննության գործերին, գուցե դա էլ ճիշտ չի լինի», -ասաց նախկին նախարարը:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
