Մայիսի 27-ի «Մենք ենք տերը մեր երկրի» նախաձեռնության անդամների կազմակերպած հավաքին մասնակցելու համար Ազատության հրապարակ էր եկել նաեւ «Ժառանգություն» կուսակցության փոխնախագահ Արմեն Մարտիրոսյանը: Նա ասաց, որ ակցիան ֆեյսբուքյան հրավերով է եղել եւ այնտեղ կոչ է եղել ընդդիմադիր գործիչներին եւս մասնակցել:
«Ցանկացած պարագայում, մենք ուզենք, թե չուզենք, արտահերթ լուծումներով պետք է մեր խնդիրները լուծենք: Ակնհայտ է, որ Հայաստանի բնակչությունը չունի բարեկամ պաշտպան, իր պաշտպանը հենց ինքն է: Ես չեմ կարծում, որ որեւէ եվրոպացի ժողովուրդ, ամերիկացիները կամ ռուսները պետք է գան ու Հայաստանում ժողովրդավարություն հաստատեն, իշխանությունը վերադարձնեն ժողովրդին, հնարավորություն ընձեռեն ոչ թե 800 հեկտար հող տանք եւ հարյուրից ավելի զոհ՝ այս պահի դրությամբ, այլ համապատասխան սպառազինությամբ եւ համապատասխան կարողություններն ունենալով՝ թույլ չտանք նման ռազմական ագրեսիա տեղի ունենա»,-ասաց պարոն Մարտիրոսյանը:
Նրա ձեւակերպմամբ, միջազգային ուժերն աշխատում են այն ուժերի հետ, որոնք ուժեղ են, իսկ այս դեպքում՝ լծակներն իշխանության ձեռքին են: «Եթե հնարավորություն ընձեռվի պայքարով մենք այդ ուժի տերը լինենք, մեզ հետ են աշխատելու նույն միջազգային ուժերը, որովհետեւ արդեն ժողովրդի շահ է առաջ գալու եւ ոչ թե մի քանիսի իշխանությունը պաշտպանելու, հանուն որի պետք է անընդհատ պետական շահ նվիրենք դրսին: Հատկապես վերջին օրերի զարգացումները ցույց են տալիս, որ փոփոխություն սպասել իշխանություններից, որ ընտրություններով ինչ-ոչ բան կփոխվի, դա բառիս բուն իմաստով Գյուլնազ տատի հեքիաթների շարքից է: Այս ընտրական օրենսգրքով նաեւ որոշակիորեն լեգիտիմացվեցին այն բացասական պրոցեսները, որոնք կան երկրում՝ մասնատում, բդեշխությունների բաժանանում, 13 ընտրատարածքները հենց դրանք են, եւ ըստ էության տեղական իշխանիկներին ձայն բերելով նաեւ համամասնական ցուցակին են ձայն կպցնում: Սա խիստ բացասական եմ գնահատում: Փաստորեն առաջին անգամ ունեցանք ընտրական օրենսգիրք, որը գոնե դեկլարատիվ, շտրիխներով առաջընթաց չէր, այլ բացառապես հսկա քայլերով հետքայլ: Այս ամենին վերջ դնելու համար չկա այլ ճանապարհ, քան փողոցային պայքարը»,-ասում է «Ժառանգության» փոխնախագահը: Նա հույս ունի, որ մի օր սակավաթիվ ակցիաները կդառնան հորդառատ մի գետ:
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
