Այսօր «Բլից ինֆո» ակումբում հոգեբան Կարինե Նալչաջյանը մեկնաբանելով ցեղասպանության հոգեբանական կողմը, նշեց, որ պետք է հասկանալ` վերջին հաշվով թուրքերը, որոնք իրականացնում էին այդ սարսափելի ոճրագործությունը, պատկանում են մարդ տեսակին, ապա ի՞նչ պատահեց իրենց, այդ ի՞նչ հզոր դրդապատճառներ առաջացան իրենց մոտ, որ գնային այդ քայլին:
«Ցեղասպանությունները հոգեբանորեն նախապատրաստվում են, որոշակի էտապներ են անցնում: Օրինակ դրանից մեկը ստերիոտիպացումն է, եւ եթե մենք նայում ենք պատմությունը, մենք տեսնում ենք, որ Թուրքիայում մինչեւ ցեղասպանության բուն գործին անցնելը, իրենց ժողովրդին շատ ուժեղ ներշնչումներ են կատարել կառավարությունից: Վարկաբեկել են հայերին, որ վատ տեսակի մարդիկ են, լուրջ վտանգ են ներկայացնում, հայերը վայելում են, ապրում են մեր երկրում, իսկ թուրքերին ոչինչ չի մնում: Մենք գիտենք, որ մեր պատմական հայրենիքն է եղել, քաղաքակրթություն ենք ստեղծել, նրանք եկվոր են»,-ասաց հոգեբանը:
Նրա խոսքերով` ագրեսորը, ըստ հոգեբանության կանոնների, անգամ ոճրագործությունն անելուց հետո է ատում իր զոհին:
Տիկին Նալչաջյանի խոսքերով`ցեղասպանությունը թուրքական պետության հանցագործությունն է եղել, պիտի հասկանանք, որ թուրքերը ունեն պետական գաղափարախոսություն` պանթուրքիզմ եւ այլ, մենք իրենց թշնամիներն ենք, մենք սեպ ենք, որ թուրքական աշխարհի կոկորդին ենք, այդ գաղափարախոսությունը մեր դեմ է:
Մեր այն հարցին` կրոնը կապ ունի՞ այդպիսի գաղափարախոսության եւ քաղաքականության հետ, հոգեբանն ասաց. «Այո, իրենց կրոնական գործիչներն էլ ակտիվությամբ մասնակցել են ոճրագործություններին, որովհետեւ կրոնափոխության հարց էին դրել: Այսօրվա Թուրքիան չի կարող հրաժարվել իր պետության հիմքում դրված ազգային պետական գաղափարախոսությունից»:
Մեր այն հարցին էլ՝ կա արդյոք գենետիկ հիշողություն իրականում, թե այն ձեւավորվում է քարոզչության, պատմության միջոցով, հոգեբանի մեկնաբանությունը` տեսանյութում
Նելլի ԲԱԲԱՅԱՆ
