Վերջին շաբաթներում Հայաստանում բուռն քննարկման առարկա է դարձել ընտրական ցուցակների հարցը։
Այն քննարկվեց նախ Ազգային ժողովում, ապա ոստիկանությունում եւ իհարկե՝ հանրային տարբեր շրջանակներում ու լրատվամիջոցներում։ Կրակի վրա յուղ լցրեց ոստիկանությունը, երբ հրապարակեց ընտրողների ընդհանուր թիվը՝ 2 միլիոն 554 հազար մարդ։
Այդ թիվը 271 հազարով ավելի մեծ է, քան Հայաստանում մշտապես բնակվող չափահաս քաղաքացիների թիվը (2 միլիոն 283 հազար)… Ընդ որում, այդ մշտապես բնակվողների մեջ, ըստ Ազգային վիճակագրական ծառայության, մտնում են նաեւ անձինք, ովքեր հիմա Հայաստանից ժամանակավոր բացակայում են։
Ընդ որում, զավեշտն այն է, որ քանի դեռ մեր երկրի բնակչության թիվը պաշտոնապես տարեցտարի նվազում է, ընտրողների թիվը, հակառակը՝ աճում է։ Եվ եթե 2008-ին մեր երկրում կար 2 միլիոն 328 հազար ընտրող, ապա 2013-ին այդ թիվը հասավ 2 միլիոն 500 հազարի, իսկ այս տարի, ինչպես ասվեց, 2 միլիոն 554 հազարի։
Կարդացեք նաև
Այլ կերպ ասած, վերջին 8 տարում ընտրողների թիվը ավելացել է 226 հազարով, երբ, ըստ պաշտոնական տվյալների, նույն ժամանակահատվածում մեր երկրում չափահաս քաղաքացիների թիվը նվազել է 54 հազարով։ Համեմատելով պաշտոնական այս թվերը՝ կարելի է արձանագրել, որ եթե 2008 թվականին Հայաստանում չափահաս բնակչության 99.6 տոկոսն էր ընդգրկված ընտրողների ցուցակներում, ապա Սերժ Սարգսյանի նախագահության օրոք այդ թիվը հասել է 112 տոկոսի, ինչը, մեղմ ասած, անհասկանալի է։
Ընդ որում, սա միայն այն պարագայում, եթե մենք հավատանք, որ Ազգային վիճակագրական ծառայությունը մեզ չի խաբում, եւ Հայաստանում իրոք 2,5 միլիոն չափահաս մարդ կա (իսկ բնակչության ընդհանուր թիվը՝ 3 միլիոն է): Հակառակ պարագայում այդ թվերն էլ ավելի են աճում ու էլ ավելի անհասկանալի են դառնում։
Դանիել ԻՈԱՆՆԻՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հայկական ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
