Նախկին պատգամավոր Ռուբեն Հակոբյանը` ԵԱՏՄ-ից Հայաստանի դուրս գալու մասին
– Այս օրերին ակտիվ քննարկվում է «Ելք» խմբակցության նախաձեռնությունը Հայաստանի՝ ԵԱՏՄ-ից դուրս գալու մասին: Որպես ԱԺ նախկին պատգամավոր եւ դիվանագիտական աշխատանքի փորձառու գործիչ՝ ո՞րն է Ձեր կարծիքն այս հարցում:
– Միանգամից ասեմ, որ այս նախաձեռնությունը շահեկան է թե՛ նախաձեռնողների, թե՛ ՀՀ իշխանությունների եւ, ընդհանրապես, մեր պետության համար: Քաղաքականությունը բազմաշերտ ոլորտ է, եւ հաճախ կարող են ընդդիմության եւ իշխանության շահերը համընկնել, եթե այդ ուժերը գործում են ոչ թե իրենց կուսակցական շահերի, այլ պետության համար պետք է համատեղ կոորդինացնեն իրենց գործողությունները՝ հատկապես արտաքին քաղաքականության հարցերում:
– Դուք նշեցիք, որ երկու կողմերի համար էլ այս հարցի բարձրացումը շահեկան է: Որո՞նք են այդ շահերը:
– Սա իսկապես գործող իշխանությունների վարող քաղաքականությանն այլընտրանքային օրակարգ է: Քաղաքական միավորը, դեմ լինելով վարվող քաղաքական կուրսին, հայտ է ներկայացնում որպես այդ կուրսին այլընտրանք, ինչը նորմալ քաղաքական գործընթաց է: Իսկ գործող իշխանությունը սրանով ստանում է ԵԱՏՄ-ում, նաեւ ՀԱՊԿ-ում իր գործընկեր պետությունների հետ հարաբերություններում մանեւրի փաստարկված եւ պատեհ հնարավորություն: Իսկ որ այդ կառույցներում մենք իսկապես մտահոգություններ ունենք, կարծում եմ՝ դրանում համոզված է քաղաքականության հետ շատ թե քիչ աղերս ունեցող յուրաքանչյուր ոք: Թե՛ ժողովուրդը, թե՛ քաղաքական դաշտը հաճախ են իրենց մտահոգություններն արտահայտել Ռուսաստանի կողմից Ադրբեջանին զենք վաճառելու, ԵԱՏՄ-ի մեր որոշ գործընկերների կողմից ադրբեջանցիների հետ միջազգային կառույցներում տանդեմով միասնաբար Հայաստանի դեմ հանդես գալու մասին: Սա ինչ-որ առումով նաեւ պատասխան է ԵԱՏՄ-ում մեր գործընկերների՝ Հայաստանի նկատմամբ առանձին դեպքերում ոչ գործընկերային կեցվածքին:
Ուզում եմ նաեւ միանգամից նշել, որ համամիտ չեմ մեր այն քաղաքական գործիչների հետ, ովքեր քննադատում են մեր գործընկեր պետությունների վարքագիծը. նրանք զբաղվում են քաղաքականությամբ, ասել է թե՝ նրանք առաջնորդվում են իրենց պետության շահերով, եւ մենք չէ, որ պետք է որոշենք՝ որոնք են այդ առաջնահերթությունները:
– Կարծիք կա, որ այս նախաձեռնությունն ուղղորդվում է իշխանությունների կողմից …
– Չգիտեմ, խոհանոցին ծանոթ չեմ: Ավելի շատ հակված եմ դիտարկելու, որ դա մանիպուլյացիա է: Ես զուտ քաղաքագիտական տրամաբանության շրջանակներում եմ անդրադառնում այս հարցին: Բայց նաեւ պիտի նշեմ, որ ուշադրությամբ հետեւում էի ԱԺ-ում այս հարցի քննարկմանը: Կարծում եմ՝ նախաձեռնության հեղինակներն այդպես էլ փաստարկված չխոսեցին այն մտահոգությունների մասին, որն այսօր ունեն շատ շատերը: Օրինակ՝ փաստարկված հիմնավորեին, թե հայկական ապրանքանիշները, մասնավորապես՝ գյուղարտադրության բնագավառի, կարո՞ղ են եվրոպական ստանդարտներին համապատասխան մրցակցել եվրոպական շուկաներում: Կամ՝ անվտանգության եւ Ղարաբաղի հարցը: Շատ բնական է, որ այդ քայլից հետո Ռուսաստանը կարտահայտի իր բացասական դիրքորոշումը Հայաստանի նկատմամբ: Հայաստանն ունի՞ անհրաժեշտ ռեսուրսներ, պատրա՞ստ է համարժեք քայլերի, թե՞ ոչ: Պետք է նկատի ունենալ նաեւ, որ ՌԴ-ի հետ մենք ունենք ավելի քան չորս հարյուր միջպետական եւ միջկառավարական գործող պայմանագրեր, որոնք վերաբերում են կենսական բոլոր ոլորտներին, առանձնակի նշանակությամբ՝ ռազմաքաղաքական ոլորտին: Ինչպե՞ս են պատկերացնում այս վիճակով մեր անվտանգության, Արցախի հարցը:
Խորհուրդ կտայի հաջորդ հանդիպմանը «Ելքի» ներկայացուցիչներն ավելի պատրաստված եւ փաստարկված ներկայանային:
– Իսկ ի՞նչ կասեք քաղաքական մյուս օրակարգի մասին՝ միասնաբար պայքարելու եւ Սերժ Սարգսյանին թույլ չտալու 2018 թվականի գարնանը դառնալ վարչապետ:
– Չեմ կարծում՝ դա քաղաքական օրակարգ է: Դա ընդամենը տեխնիկական հարց է: Եվ ինձ համար անհասկանալի է, որ բավականին փորձառու քաղաքական գործիչներ սա ուզում են դարձնել քաղաքական օրակարգ եւ միասնական ուժերով պայքարել այն իրագործելու համար: Սա նույնիսկ ինչ-որ առումով հակաքաղաքագիտական է եւ վտանգավոր, որովհետեւ Հայաստանին մղում են ստվերային ղեկավարության դաշտ: Բոլորն էլ համոզված են, որ համակարգի եւ քաղաքական ուժի՝ իշխանության մնալու դեպքում այդ համակարգը ղեկավարվելու է գործող նախագահի կողմից: Քաղաքական աքսիոմա է՝ քաղաքական ուժը ինքը պետք է որոշի, թե ով պետք է լինի վարչապետը եւ, բնականաբար, պետք է պատասխանատվություն կրի նրա գործունեության համար: Չգիտեմ, թե որտեղ է ծնվել այս գաղափարը եւ ում կողմից, բայց այն չի կարող դիտարկվել որպես քաղաքական օրակարգ:
– Նորանկախ Հայաստանի բոլոր խորհրդարաններում ընտրվել եք: Այսօր խորհրդարանում չեք: Ինչո՞վ եք զբաղված:
– Մի փոքր խմբագրում. ոչ թե չեմ ընտրվել, այլ չեմ մասնակցել ԱԺ վերջին գումարման ընտրություններին: Այո, ընտրվել եմ ԱԺ բոլոր գումարումների պատգամավոր, բայց երկու անգամ մանդատս վայր եմ դրել՝ դիվանագիտական աշխատանքի գործուղվելու պատճառով: Իսկ այս պահին օգտվում եմ իմ սահմանադրական իրավունքից՝ հանգստանում եմ (ծիծաղում է…):
Զրույցը` ՆԵԼԼԻ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԻ
«Առավոտ» օրաթերթ
29.09.2017
