Նա տարիներ, տասնամյակներ շարունակ պայքարել է կամ ցույց է տվել, որ պայքարում է արատավոր երևույթների, թալանի, կոռուպցիայի, կաշառակերության և այլնի դեմ։ Գուցե պայքարի սկզբնական փուլերում նա եղել է անկեղծ, բայց հետագա ընթացքը ցույց է տվել հակառակը։
Իշխանության գալով՝ Փաշինյանն իր գործողություններով ցույց է տվել, որ երիտասարդ տարիքում իրականում պայքարել է այդ երևույթների դեմ ոչ թե այն պատճառով, որ դրանք համարել է արատավոր ու պետության համար կործանարար, այլ որովհետև դրանով զբաղվել են այլք և ոչ թե՝ ինքը։ Այսինքն՝ իրականում Նիկոլ Փաշինյանը պայքարել է ոչ թե իր պայքարի թիրախները վերացնելու, այլ նույն այդ արատների շահառու դառնալու համար։
Օրինակները բազմաթիվ են։ Նա մշտապես քննադատել է թիկնազորով շրջելու պաշտոնյաների վարքագիծը, դրա համար անարգանքի սյունին է գամել նրանց բոլորին, ընդ որում՝ բոլոր հնարավոր ամբիոններից, բայց այսօր՝ արդեն իշխանության գալով, շրջում է նախկինում իր քննադատության թիրախների համեմատ բազմապատիկ ավելի մեծ թիկնազորով։
Կարդացեք նաև
Նիկոլ Փաշինյանը տիեզերական աղմուկ էր բարձրացնում Սերժ Սարգսյանի լուսանկարը պաշտոնյաների աշխատասենյակներում փակցնելու պատճառով, իսկ հիմա նրա իսկ լուսանկարները կախված են բոլոր գերատեսչությունների անգամ պահակակետերում։
Նիկոլ Փաշինյանը նախկիններին քննադատում էր ծանոթ-բարեկամներին պաշտոնների նշանակելու համար, հիմա նրա ողջ ազգուտակը՝ քավորից մինչև աներորդի, իրենց ուրույն տեղերն են զբաղեցնում պետական, տեղական ինքնակառավարման և բազմաթիվ այլ ոլորտներում։
Ռոբերտ Տեր-Սարգսյան
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «168 ժամ» թերթի այսօրվա համարում
