Տեսանյութերի լրահոս
Խմբագրի սյունակ
Ժողովրդական մի խոսք կա՝ «Ուղտը նստել, կուզեկուզ են ման գալիս»: Դա, մասնավորապես, նշանակում է՝ անել արարքներ, որոնց ստորությունն ակնհայտ է, բայց անհաջող ձեւեր թափել, թե իբր այդ արարքների ստորությունը նկատելի չէ: Թե ինչ էր տեղի ունենում 1930-ական թվականներին Խորհրդային Միությունում, մենք գիտենք գրքերից եւ փաստաթղթերից: Այդ աղբյուրները վկայում են, որ տոտալիտար տեռորին ինչ-որ ձեւով (նույնիսկ լռելով) հակադրվելը հնարավոր չէր: Բայց կարող եմ ասել, որ իրավիճակը բացարձակապես այլ էր իմ մանկության եւ պատանեկության տարիներին: Երբ կոմունիստական իշխանությունը հաշվեհարդար էր տեսնում այլախոհների հետ, բացարձակապես պարտադիր չէր դուրս գալ…