«Միշտ էլ Ղարաբաղի համար ցավ եմ զգացել, դեռ ուսանողական տարիներից Ղարաբաղի կարոտը մխացել է իմ սրտում»,- այսպես է ասել Համբարձում Գալստյանը: Եվ այսօր արցախյան ազատագրված հողը ինչ-որ կերպ վերադարձնում է այդ սերն ու այրումը։ Նա սպանվեց 39 տարեկանում, իր ծննդյան օրվանից 3 օր անց՝ դեկտեմբերի 17-ին։
Վերջերս ԼՂՀ Քաշաթաղի շրջանի Բերձոր քաղաքի թիվ 1 դպրոցը անվանակոչվեց Համբարձում Գալստյանի անունով։ Հանդիսությունը բացեց շրջանի հոգեւոր հովիվ հայր Աթանաս վարդապետ Մովսիսյանը։ Անցած տարիներին շատերը չդիմացան իշխանության գայթակղություններին, մոռացան կոչում ու պատասխանատվություն, իսկ նա հայտարարեց. «Հյուծված պետության պայմաններում աններելի շքեղություն է այն, ինչ մենք անում ենք, ճգնաժամային սահմանը, որը կարելի է հանդուրժել, արդեն անցել է»։
Նրա ծննդյան 45 եւ մահվան 6-ամյա տարեդարձին նվիրված միջոցառում կազմակերպվեց նաեւ քաղաքային գրադարանում։ Նույն օրը Բերձորի նորակառույց եկեղեցում ի հիշատակ Համբարձում Գալստյանի՝ կատարվեց հոգեհանգստյան արարողություն։
Ս. ՀՈՎԵՅԱՆ
