Շարունակվում է «Մեկ ազգ, մեկ մշակույթ» հիմնադրամի
նախաձեռնած «Պահպանենք մեր մշակույթը» խորագրով փառատոնը հանրապետության մարզերում:
Նոյեմբերի 9-ին Վանաձորի Շարլ Ազնավուրի անվան մշակույթի պալատում
տեղի ունեցավ փառատոնի հերթական փուլը: Սրահներից մեկում ցուցադրված էին Վանաձորի
տիկնիկային թատրոնի «հերոսները», գեղագիտական կենտրոնի սաների եւ վանաձորցի նկարիչների
աշխատանքները: Մշակույթի պալատում գործող դիզայնի կենտրոնի ղեկավար Լառա Պետրոսյանի
աշխատանքները բավականին հետաքրքիր էին: «Կենտրոնը ունենում է 25-30 սան, որոնք սովորում
են ծաղկարվեստ, սեղանի ձեւավորում, չոր նյութերից կոմպոզիցիաների պատրաստում: Մենք
էլ, ինչպես այսօր շատ արվեստագետներ, ճիշտ է, բախվում ենք նյութականի խնդրին, սակայն
կա ստեղծագործելու ցանկություն, որին օգնում է Լոռվա հրաշք բնաշխարհը»,- ասաց Լ.
Պետրոսյանը: Փառատոնը սկսվեց Վանաձորի կամերային երգչախմբի ելույթով, այնուհետեւ
Երեւանից ժամանած մասնակիցների հետ ելույթ ունեցան Վանաձորից ընտրված խմբեր: Նրանց
մեջ հետաքրքիր ու շնորհալի կատարումներով առանձնանում էր «Տարոն» մանկապատանեկան
համույթը (ղեկավար՝ Նոբեր Էմինյան): Իր «Ռուզան» ներկայացումից մի հատված էր բերել
Վահե Շահվերդյանը: «Ինչքան տխուր կլիներ, եթե փառատոնում միայն Երեւանից ժամանած
մասնակիցներ լինեին: Վանաձորցիների զուլալ հոգին կարեւոր է հայ մշակութային կյանքում:
Արդի մշակույթում մի հյուլե եմ՝ շնորհիվ իմ ժողովրդի»,- ասաց Սունդուկյանի անվան
թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարը: Մանիկ Գրիգորյանը, Ռաիսա Մկրտչյանը, Պապին Պողոսյանը
կատարեցին իրենց շատ հայտնի երգերը: Լոռու մարզպետարանի աշխատակազմի մշակույթի
պատասխանատու Հովհաննես Թադեւոսյանը «Առավոտին» ասաց. «Մեր մարզը ունի 115 համայնք՝
8 քաղաք եւ 105 գյուղ: Մշակույթի ակումբ-գրադարանները համայնքին տալով՝ շատ բան կորցրինք,
քանի որ համայնքն ինքը ի վիճակի չէ դրանք պահել: Գյուղը եւս՝ իր հավաքած եկամուտներով,
չի կարող մշակույթի տուն ունենալ: Իսկ գյուղի բնակիչներն իրենց հետաքրքրությունները
չեն կարող բավարարել՝ ելնելով ֆինանսական վիճակից: Շոու-բիզնեսի ոչ մի ներկայացուցիչ
կոմերցիոն նպատակով գյուղ չի գնա՝ համերգ կազմակերպելու: Բարեգործական համերգների
եւս չենք հանդիպել: Այսօր պետական հոգածություն է պետք, որ այս հարցերը շտկվեն: Մշակույթի
տներն էլ, որ մնացել են, ծառայում են ոչ նպատակային: Այնտեղ ուղղակի հավաքատեղի է,
փորձում ենք այնպես անել, որ երիտասարդները դրսում նստելու փոխարեն՝ ժամանակն անցկացնեն
ակումբներում»: ՌՈՒԶԱՆ ԱՎՈՅԱՆ
