ՀՀԿ-ն, ըստ էության, ոչ թե կուսակցություն է, այլ իշխող համակարգի մի յուրօրինակ «վերին պալատ», որտեղ ներկայացուցիչներ ունի և՛ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը, որտեղ իր շահերն ունի և՛ ներկայիս վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը, և՛ իրենց շահերն են հետապնդում վարչահրամայական և կապիտալ հիմքերով ներկայումս Ռուսաստանից «սերող» Կարապետյանները՝ «ՀայՌուսգազարդի» նախկին ղեկավար և Երևանի նախկին քաղաքապետ Կարեն Կարապետյանը, միլիարդատեր Սամվել Կարապետյանը, որի եղբայր Կարեն Կարապետյանը ՀՀԿ-ում է:
Այս պայմաններում Սերժ Սարգսյանի համար ռիսկային է դառնում նախագահական պաշտոնի լուծարումը, քանի որ այս պաշտոնն, ըստ էության, նրա համար դառնում է նաև այն խայծը, որով կփորձի ցանցի մեջ պահել ոչ մոնոլիտ ՀՀԿ-ն ամբողջությամբ՝ ՀՀԿ համար ստեղծելով, այսպես ասած, արտաքին վտանգի ռիսկեր: Այդ հաշվարկներն իրականացնելու համար իշխանական համակարգի և՛ ՀՀԿ-ական, և՛ արտաՀՀԿ-ական սեգմենտների հստակեցումը ելակետային խնդիր է Սերժ Սարգսյանի համար և միաժամանակ նաև իշխանական հավակնություն ունեցող մյուս սուբյեկտների համար էլ, որոնք իրենք էլ ունեն սեփական հաշվարկները կառուցելու անհրաժեշտություն, ինչը հնարավորինս ճշգրիտ կատարելու համար նրանք կարիք ունեն առավելագույնս պատկերացնել Սերժ Սարգսյանի մտադրություններն ու ռեսուրսները:
Միով բանիվ, իշխանական համակարգում հասունացել է խնդիրը, թե ով ում հետ է և ում դեմ առաջիկա ընտրական փուլում, և այս տեսանկյունից անորոշությունը սկսել է խանգարել բոլորին:
Մուսա ՄԻՔԱՅԵԼՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
