«ԵԽԽՎ խորհրդարանականների մեծամասնությունը, այնուամենայնիվ, տեսավ գլխավոր խնդիրը` Ուոլթերի զեկույցը և այն համարեց այնպիսի օրակարգային, գլխավոր հարց, որ առաջին հերթին դրա լուծումը տվեցին: Սարսանգի խնդիրը դիտեցին որպես սոցիալական, ջրի, որպես հատվածային, հումանիտար խնդիր և այս իմաստով եվրոպացիները կարծես փոքր-ինչ լոյալ վերաբերվեցին»,-Aravot.am-ի հարցին` ինչու՞ հնարավոր չեղավ ԵԽԽՎ ձմեռային նստաշրջանի լիագումար նիստում կասեցնել նաև բոսնիացի պատգամավոր Միլիցա Մարկովիչի ՝ «Ադրբեջանի սահմանամերձ շրջանների բնակիչները միտումնավոր զրկված են ջրից» վերնագրով ոչ հայանպաստ զեկույցը, այսպես պատասխանեց ԵԽԽՎ-ում հայկական պատվիրակության ղեկավար Հերմինե Նաղդալյանը:
Մեր այն դիտարկմանը, փաստորեն Ադրբեջանը հասավ իր հիմնական նպատակին. զեկույցն ընդունվել է որոշ փոփոխություններով, բայց ոչ հայանպաստ ձևակերպումները, օրինակ` «Վեհաժողովը դատապարտում է Հայաստանի կողմից Լեռնային Ղարաբաղի և Ադրբեջանի հարակից այլ տարածքների բռնազավթումը», «Վեհաժողովը պահանջում է Հայկական զինված ուժերի անհապաղ դուրսբերում նշված տարածաշրջանից», չեն փոխվել, տիկին Նաղդալյանն արձագանքեց. «Այդ եզրույթները Ադրբեջանը շատ ավելի վաղ այս կառույցից ստացել է: Սրանց համար հատուկ այս խնդիրը ձեռնարկելը չեմ կարծում, որ իրենց գլխավոր նպատակն էր: Շատ ավելի վաղ այլ փաստաթղթերի մեջ, այն էլ ոչ սոցիալական, հումանիտար խնդիրների, այլ ավելի արմատական խնդիրների վերաբերյալ զեկույցներում այդ ձևակերպումներն Ադրբեջանը ստացել է»:
Հերմինե Նաղդալյանի հետ հարցազրույցն ամբողջությամբ կարդացեք վաղվա «Առավոտ»-ում:
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
