Ֆուտբոլի Հայաստանի հավաքականի նախկին կիսապաշտպան Լևոն Պաչաջյանը վերջին տարիներին բնակվում և հանդես է գալիս Շվեդիայում: Ֆուտբոլիստն իր թիմին՝ «Լինկոպինգի» կազմում պատրաստվում էր Շվեդիայի առաջին դիվիզիոնի հերթական մրցաշրջանին, սակայն շաբաթներ առաջ հայտարարեց, որ պայմանագիրն ակումբի հետ խզվել է:
«Հայկական ժամանակի» հետ զրույցում Պաչաջյանը նշեց, որ ակումբից հեռանալը մի փոքր անսպասելիորեն եղավ:
«Թիմում անորոշ իրավիճակ էր, խնդիրներ կային նաև կորոնավիրուսով պայմանավորված լոքդաունից հետո: Իմ պարագայում, կարծես, ամեն ինչ նորմալ էր, բայց հստակություն չկար: Ես Հայաստանում էի, երբ վերադարձա, մի քանի մարզումից հետո ինձ ասացին, որ ֆինանսական խնդիրները չեն լուծվում, և ակումբը, փաստացի, հրաժարվեց պայմանագրից: Հույս ունեի, որ մինչև տրանսֆերային պատուհանի փակվելն ակումբը խնդրի լուծումը կգտնի, բայց, ցավոք, չեղավ, և ես մնացի առանց ակումբ»,- նշեց Պաչաջյանը:
37-ամյա ֆուտբոլիստը, սակայն, մտադիր է նոր թիմ գտնել: Խնդիրն այն է, որ տրանսֆերային պատուհանն այժմ փակ է. «Հստակ առաջարկ այս պահին դեռ չունեմ, կան ուղղակի որոշակի խոսակցություններ: Ամենայն հավանականությամբ, նոր ակումբ կկարողանամ գտնել ամռանը, եթե ինչ-որ արագ տարբերակ չհայտնվի»:
Կարդացեք նաև
Պաչաջյանը, բնականաբար, հետևել է նաև Հայաստանի հավաքականի վերջին երեք հանդիպումներին: Խոսելով հավաքականի ցուցադրած արդյունքի մասին՝ ֆուտբոլիստը նշում է, որ կարևոր է ոչ այնքան արդյունքը, որքան այն, որ այդ հաղթանակները պատահական բնույթ չեն կրում. «Ինձ համար կարևոր էր տեսնել, որ հավաքականը խաղային առումով աճ է գրանցել: Կարելի է տեսնել, որ Խոակին Կապառոսի՝ հավաքականը գլխավորելուց հետո հավաքականի հաջող խաղը համակարգային բնույթ է կրում: Երևում է, թե ինչպիսի աշխատանք է նա այս մեկ տարվա ընթացքում կատարել իր օգնականների և ֆեդերացիայի հետ միասին: Ես նույնը կասեի, եթե հավաքականը չհաղթեր նույնիսկ վերջին երկու խաղում: Չի կարելի չնկատել, որ այսօրվա աշխատանքը հիմք է հանդիսանում ապագայի լավ արդյունքների համար: Եղել են ժամանականեր, երբ հավաքականը հաղթանակներ է տարել, մեկ խաղ, երկու խաղ, բայց դա, կարծում եմ, համակարգային չի եղել: Այս հավաքականի ամենամեծ առավելությունը հենց համակարգային լինելն է, ֆեդերացիայի և Կապառոսի լուրջ մասնագիտական մոտեցումն է: Հուսով եմ՝ սպասումները, իրոք, կարդարանան, և հավաքականը կկարողանա խոշոր մրցաշարի մասնակցել»:
Հավաքականի հաղթանակը կարևոր էր նաև հոգեբանական տեսանկյունից: «Ուրախալի է, որ հավաքականը երեք անգամ անընդմեջ բավականին բարդ մրցակիցների հաղթեց: Ժողովրդի ուրախությունը շատ ոգևորիչ էր: Նման իրավիճակում այդ հաղթանակները լրացուցիչ էներգիա հաղորդեցին հասարակությանը»,- եզրափակեց Պաչաջյանը:
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայկական ժամանակ» թերթի այս համարում
