ԵՊՀ եվրոպական լեզուների և հաղորդակցության ֆակուլտետի արտասահմանյան գրականության ամբիոնի վարիչ Անուշ Սեդրակյանի ֆեյսբուքյան գրառումը
Լավ, ձեզ ինչի է թվում, որ բանակցային և միջազգային գործընթացներում ղեկավարի անձը երկրորդական գործոն է։
Ամենաառաջնայինն է՝ ոչ կոմպետենտ, անհավասարակշիռ, պարտված ղեկավարը երկրի հերթական պարտության գրավականն է։
Հիտլերը Չեմբերլենի հետ զրո արժեք ունեցող «խաղաղության պայմանագիր» ստորագրելուց հետո ասաց «էս ինչքան խղճուկ վախկոտներ են սրանք»:
Կարդացեք նաև
Ի դեպ, Չեմբերլենը լրիվ այլ կարծիքի էր, նա հայտարարեց՝ «ես Եվրոպային խաղաղություն բերեցի»
Այդ իբր խաղաղությունը դարձավ վեց տարվա պատերազմ։
Հիմա ես ԱԺ-ի կադրերն եմ նայում ու հայրիկիս խոսքերն եմ հիշում «լսիր, իրական տղամարդը տանը փափուկ պիտի լինի, դրսում` խիստ»: «Եթե տղամարդը տանը հոխորտում է, դրսում խեղճանում, դրանից ինչ ընտանիքի գլուխ»։
Ես մտածում եմ, անգլուխ հավը գլուխը կտրվելուց հետո որոշ ժամանակ վազում է բակով անկապ աջուձախ։ Այ, մեր երկիրը դեռ վազում է էդպես`աջից ստատուտ է ընդունում, ձախից քաղաքապետի մանդատ է «քերում»։
Հա, ի դեպ, էդ ստատուտը հիացած ընդունելը էս պահին նույնն է, ոնց ժամանակին ոգևորված ոչխար պահելը։
Ինչպես ոչխար պահելը «տնտեսական թռիչքի» ակնկալիք էր, էդպես էլ էդ ստատուտը՝ «քաղաքական թռիչքի» ակնկալիք։
Զրոյից սկսելու զրոների մարմաջը…
