Անցյալ շարաթ Երեւանի Սիրահարների այգում բացվեց «Սիրո միություն» արձանը, որի հեղինակները հայտնեցին, որ նույնիսկ նման գեղեցիկ արձանի բացումը անցել է «Փշոտ ճանապարհ»։ Այդ խնդրի, ինչպես նաեւ Երեւանի դիմագծի աղճատման մասին է զրույցը «Սիրո միություն» արձանի ճարտարապետ, Երեւանի նախկին գլխավոր ճարտարապետ Միքայել Հասրաթյանի հետ։
– Ըստ Ձեզ, վերջին հինգ տարիներին ի՞նչ զարգացումներ են նկատվում մայրաքաղաքում։
– Երեւանում բազմաթիվ դրական քայլեր են կատարվել՝ բարեկարգման աշխատանքներ, այգիների տնկում, մանկական խաղահրապարակներ են տեղադրվել, նոր ճանապարհներ են կառուցվել, իրականացվում են ծառատունկի ու կանաչապատման աշխատանքներ, իսկ ամբողջ քաղաքը ծաղիկներով է ողողված։
– Բազմիցս խոսվում է Երեւանի դիմագիծը աղճատելու մասին, ի՞նչ քայլեր պետք է ձեռնարկի Երեւանի քաղաքապետարանը քաղաքի ճարտարապետական տեսքը անաղարտ պահելու համար։
– Երեւանը մի քանի հազար տարվա քաղաք է։ Երեւանի տարածքում կան հին բնակավայրեր՝ Էրեբունին, Շենգավիթը, Կարմիր բլուրը, բայց ափսոսանքով պետք է արձանագրենք, որ առ այսօր երեւանցու կերպարը ձեւավորված չէ: Այսօր սակավաթիվ է այն մարդկանց քանակը, ում պապերը ծնվել են այս քաղաքում եւ ում հիշողությունները կապված են հենց Երեւանի հետ։ Երեւանցու կերպար չկա, որը պահպանում է մայրաքաղաքի դեմքն ու դիմագիծը, որը ի սրտե հոգում է քաղաքի համար։ Միգրացիոն պրոցեսների դեպքում այն, ինչը որ թանկ է մեկի համար, մյուսի համար արժեք չի ներկայացնում։ Բիզնեսը զարգանում է, մարդիկ ներդրումներ են անում, ինչ-որ բան են ուզում փոխել, մեկի համար լավ է, մյուսի համար վատ է, արժեքների կոնֆլիկտ կա։ Դրա համար այս պրոցեսը կարելի է ուղղորդել, բայց հնարավոր չէ կազմակերպել, որ մի ուղղությամբ գնա, սա կարծում եմ, ժամանակի մեջ լուծվող խնդիր է։
Մելանյա ԾԱՌՈՒԿՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Չորրորդ իշխանություն» թերթի այսօրվա համարում
