Կառավարության շենքի միջանցքում հանդիպեցի Զորի Բալայանին։
-Պարոն Բալայան, ի՞նչ առիթով եք այստեղ։
-Էդ ի՞նչ հարց եք տալիս. ես միշտ էլ Երեւանում եմ։
-Հետաքրքիր է Ձեր վերաբերմունքը տարածվող այն լուրերի հանդեպ, որ ԼՂՀ վարչապետ Լեոնարդ Պետրոսյանը Ղարաբաղից, այսպես ասած, արտաքսված է եւ, առհասարակ, ի՞նչ կարծիքի եք Ղարաբաղի կառավարության ղեկավարի առաջիկա հնարավոր փոփոխության մասին։
-Ես կարծում եմ, որ այս թեման առհասարակ լրագրողների թեման չէ։ Պատերազմը չի վերջացել։ Եվ երբ պատերազմը չի վերջանում, յուրաքանչյուր լրագրող պետք է իմանա, որ Ղարաբաղում կրակ կա։ Այստեղ միայն ծուխն է։ Եվ եթե այնտեղ մի բան է պատահել, իսկ ես չեմ հավատում, որ պատահել է, ապա պետք է սկզբից իմանան՝ կարելի՞ է տպել, թե՞ չէ։ Օրինակ. ե՛ւ Սամվել Բաբայանի, ե՛ւ Լեոնարդ Պետրոսյանի մասին գրողը պետք է առնվազն լինի իրենց հետ, զրուցի նրանց հետ։ Մամուլում հրապարակված լուրերը բոլորն էլ մի տեղից են սկսվում։ Օրինակ, «Независимая газета»-ում էլ են տպագրել… Լրիվ խայտառակություն է։ Բառիս բուն իմաստով։ Գրված է, որ Սամվել Բաբայանն արդեն ընտրված վարչապետ է։ Չէ՞ որ սա թուրքերն էլ են կարդում։ Ես համարում եմ, որ այսօր այս թեման մամուլի թեման չէ։
Լ. ԱՎԱԳՅԱՆ
«Առավոտ» օրաթերթ, 04.06.1998թ.