Ըստ սեքսապաթոլոգների՝ հատկապես տղամարդկանց ընտրած մասնագիտության միջոցով կարելի է կանխագուշակել նրանց սեքսուալության աստիճանը: Պարզվում է՝ այն տղամարդիկ, ովքեր զբաղվում են քաղաքական եւ հասարակական գործունեությամբ, ընդհանուր առմամբ կարողանում են դուր գալ կանանց, տպավորություն թողնել նրանց վրա: Սեքսի ժամանակ այս ոլորտի տղամարդիկ զգայուն են, ակտիվ, բայց հիմնականում գործում են «ոչ թե որակ, այլ քանակ» սկզբունքով: Նրանց սեքսը հիշեցնում է նախընտրական քարոզարշավ. «մինչեւ»-ը խոստումնալից է, իսկ«հետո»-ն՝ հիասթափեցնող: Սեքսապաթոլոգ Վ. Շահրամանյանի բնութագրմամբ՝ ղեկավար մարդկանց բնորոշ է գործին պատասխանատվությամբ մոտենալը, դժվար իրավիճակներում արագ կողմնորոշվելը: Մշտական երկարատեւ սթրեսային վիճակները չեն կարող չանդրադառնալ նրանց ինտիմ կյանքի որակի վրա: Պարզվում է՝ ղեկավար մարդիկ հաճախ ունենում են էրեկցիայի թուլացման հետ կապված խնդիրներ: Ղեկավարները հաճախ հայտնվում են «սեքսուալ փակուղում»: Հոգնած պետը ցանկանում է հանգստանալ սիրելի կնոջ գրկում: Բայց վերջինս, որը սովոր է նրան միշտ ժիր տեսնել՝ ակնկալում է ակտիվ սեքսուալ վարքագիծ: Արդյունքում՝ ուժասպառ տղամարդը ստիպված է վերջին ճիգերն օգտագործել եւ ինչ-որ մի կերպ պահպանել «հերոսի» կոչումը: Ղեկավարների սեքսուալ վարքագծին բնորոշ է բնական կամ արհեստական, բայց մշտական ցանկասիրությունը: Նույնիսկ ամենաանօգնական տղամարդը, երբ իր դռների վրա փակցնում է «պետ» մակագրությունը, վերածվում է Կազանովայի ու սկսում ենթակա կանանց հետ զբաղվել սիրախաղով: Իսկ դա ընդամենը բարձր աստիճանի հաստատման մի ձեւ է, բոլորին իրենց տեղը ցույց տալու եւ սեփական իշխանությունն ապացուցելու ենթագիտակցական ձգտում: Հոգեվերլուծաբան Վարդգես Հունանյանը նշում է. «Հայերը ստանձնելով թեկուզ իրենց բակի թերթի կրպակի շեֆի պաշտոնը՝ փոխում են իրենց ամբողջ ապրելակերպը: Ղեկավարներն ինքնահաստատման ձգտելով՝ առաջին պլան են բերում իրենց սեռական կյանքը: Այս մարդկանց խորին համոզմամբ՝ իրենք ինչքան շատ կանանց հետ սեռական հարաբերություններ ունենան, այնքան դառնալու են ավելի «լավ տղա» ու ազդեցիկ ղեկավար: Սակայն այսպիսի ղեկավարները շատ արագ հայտնվում են «սեքսուալ փակուղում», քանի որ միշտ չէ, որ բոլոր կանայք են նմանների համար հասանելի լինում»
