Հատվածներ կառավարման փորձագետ Հարություն Մեսրոբյանի հետ հարցազրույցից:
– Պարոն Մեսրոբյան, ասուլիսներից մեկի ժամանակ Դուք հայտարարեցիք, որ ընտրություն` որպես այդպիսին, գոյություն չունի: Այդ դեպքում` ի՞նչ է մեզ սպասվում մայիսի 6-ին:
– Ես կարծում եմ, որ Հայաստանում 1996-ից հետո ընտրություն տեղի չի ունեցել: Հիմա եկել-հասել ենք 2012 թվական եւ ուզում ենք խոսել ընտրությունների՞ մասին, երբ արդեն քանի ընտրություններ մեզ մոտ ուղղակի տապալվել են: Ես հիմնավոր կասկած ունեմ, որ բոլորը նախապես գիտեն խաղի կանոնը, ուղղակի չեն ուզում բարձրաձայնել, որովհետեւ ընտրական շրջանը նաեւ լավ առեւտրի փուլ է, որից յուրաքանչյուրն ուզում է օգտվել: Բայց խոսել բուն ընտրությունների մասին, կարծում եմ, մեծ շռայլություն է:
– Կարծում եք` արդյունքները նախապես կանխորոշվա՞ծ են:
Կարդացեք նաև
– Ուզո՞ւմ եք` մի գաղտնիք բացեմ. իրականում բոլորն էլ գիտեն` ինչպես կավարտվեն խորհրդարանական ընտրությունները եւ ինչպես կավարտվեն նախագահական ընտրությունները: Իմ խորին համոզմամբ` ընտրության այս փուլը ցանկացած կողմ օգտագործում է պարզապես սեփական արժեքը բարձրացնելու համար:
– Թերեւս, նորություն չէ նաեւ բարեգործություն անվան տակ ընտրողներին բաժանվող ընտրակաշառքը…
– Ահա, տեսնո՞ւմ եք, ոչ մի բան չի փոխվել, չէ՞, այս 15-17 տարվա մեջ: Հարց` ինչո՞ւ պետք է փոխվեր, եւ ինչո՞ւ այդ չփոխված պայմաններում մենք սպասումներ ունենք: Ինչո՞ւ չպետք է փոխվեր. որովհետեւ 20 տարի մեր, այսպես կոչված, վերնախավում նույն ազգանուններն են, նույն դեմքերը, մի պահ մեկը ընդդիմություն է, հետո դառնում է իշխանություն, հետո մի կուսակցությունից մյուսն է գնում, մի խմբակցությունից` մյուսը… Նոր միտք, նոր սիրտ, նոր գաղափար դուք տեսնո՞ւմ եք: Թերթեք թերթերը. 15, 20 տարի առաջվա նույն ազգանունները կտեսնեք` ստատուսների տարբերությամբ, հետեւաբար, ինչո՞ւ ենք մենք նույն մարդկանցից սպասում ուրիշ բան:
Շուշան ՇԱՀՎԵՐԴՅԱՆ
«Երկիր»
