Սիրիահայերը սկսել են հաստատվել Քաշաթաղում
Եթե ամիսներ առաջ սիրիահայերի` Ղարաբաղում հաստատվելու մասին խոսակցությունները շատերի համար անհավանական ու մտացածին էին թվում, ապա այսօր արդեն ցանկացողների թիվն աստիճանաբար ավելանում է, կյանքը` աշխուժանում:
«Վերջին ամիսների ընթացքում Քաշաթաղում հաստատվել են ընդհանուր առմամբ 29 սիրիահայ ընտանիքներ,- «Մեդիալաբին» ասում է Քաշաթաղի վարչական շրջանի վերաբնակեցման վարչության պետ Ռոբերտ Մաթևոսյանը: – Շատ սիրիահայեր կան, որ ուզում են գալ, Երևանում են, բայց դեռ աշխատանք չունեն: Զանգում են, հետաքրքվում` կարո՞ղ են տեղափոխվել այստեղ»:
Մաթևոսյանն ասում է, որ Քաշաթաղ տեղափոխված սիրիահայ ընտանիքներից առնվազն կեսն արդեն իսկ ապահովված է բնակարանով, մյուսներն էլ «այդ ճանապարհին են»:
Կարդացեք նաև
Սիրիահայերի թիվը, ըստ Մաթևոսյանի, մոտ 90 է: Նա նշում է, որ նրանք զբաղվում են հողագործությամբ, հաշվապահությամբ, աշխատում են որպես շարժիչագործ, ներգրավված են առողջապահության ոլորտում` բուժկետերում, հիվանդանոցներում:
«Ոմանք իրենց մասնագիտությամբ են աշխատում, ոմանք` հողագործությամբ զբաղվում: Այն ընտանիքները, որոնք եկել են, բոլորն էլ մնացել են, ոչ մեկը չի հեռացել կամ տեղափոխվել ուրիշ տեղ»,- նշում է նա:
Յուրաքանչյուր ընտանիքի 50 հա-ից ավելի հողատարածք են հատկացրել: Սիրիահայերը հիմնականում զբաղվում են հացահատիկային կուլտուրաներով, ցանում են գարի ու ցորեն և վաճառում տարբեր ընկերությունների` իրենց ապրուստը հոգալու համար:
Սիրիահայ Մուշեղ Արոյանն ասում է, որ դեռևս երկուսուկես տարի առաջ երազում էր Ղարաբաղ այցելելու և հատկապես Քաշաթաղը տեսնելու մասին, սակայն երբեք մտքով չէր անցնում, որ բնակություն կհաստատի այստեղ: Նա ասում է, որ չնայած դժվարություններին` չի մտածում տեղափոխվելու մասին:
«Չէի պատկերացնի, որ կապրեմ այստեղ»,- ասում է նա, սակայն հավելում, որ շատ գոհ է իր ընտրության համար:
«Այստեղ հնարավորությունները սահմանափակ են, բայց ես շնորհակալ եմ… հող ունեմ, տուն, աշխատանք»,- «Մեդիալաբին» ասում է Արոյանը:
55-ամյա Արոյանը մասնագիտությամբ բժիշկ է` թերապևտ: Հազարավոր սիրիահայերի նման նա ևս Սիրիայում սկիզբ առած պատերազմական իրավիճակի հետևանքով լքել է երկիրը, սակայն Երևանում հաստատվելու փոխարեն նախապատվությունը տվել է Քաշաթաղին, որի բնակավայրերում հաճախ բացակայում են տարրական կենցաղային պայմանները:
«Հայրենասիրությունից մղված եմ եկել: Մեր հողի վրա պիտի մենք ապրենք»,- հավատացնում է նա:
Արոյանը պատմում է, որ դեռ Սիրիայում հայկական հեռուստաալիքով տեսնելով, որ Քաշաթաղում սիրիահայերին բնակարան են տալիս, աշխատանքով ապահովում, անմիջապես զանգել է Ղարաբաղ ու տեղեկացրել, որ ուզում է տեղափոխվել:
Արդեն հինգ ամիս է, ինչ Սիրիայի Ղամիշլի քաղաքից Կովսական է տեղափոխվել կնոջ և չափահաս երեխաների հետ: Պատմում է, որ Ղամիշլիում 21 հազար մշտական հաճախորդ է ունեցել, ապրել է անհամեմատ լավ պայմաններում, սակայն միևնույն ժամանակ չի բողոքում:
«Ես և կինս սեպտեմբերից աշխատում ենք Կովսականի հիվանդանոցում` ես թերապևտ, նա` համաճարակաբան: Ընտանիքներ եղան, որ հետևեցին մեզ, իրենք էլ եկան Կովսականում ապրելու, քանի որ տարիներ շարունակ նրանց ընտանեկան բժիշկն էի,- պատմում է նա` նշելով, որ սկզբում Կովսականում ապրելու համար նվազագույն պայմաններ`ջուր, կենցաղային հարմարություններ չկային, սակայն քիչ-քիչ ստեղծեցին: – Ամեն ինչ չպետք է պահանջել պետությունից, եթե մի բան ինքդ էլ կարող ես անել, ուրեմն արա»:
Սիրիայի նույն քաղաքից մոտ երեք ամիս առաջ երիտասարդ ընտանիքի հետ Քաշաթաղի շրջանի Բերձոր տեղափոխված 29-ամյա Վարդան Պողոսյանը նույնպես հայրենասիրության մասին է խոսում:
«Ես ընտրեցի Բերձոր, ու վերջացավ, այստեղ ապրելու եմ»,- վստահ ասում է նա:
Նա պատմում է, որ դեռ Սիրիայի պատերազմից առաջ երազանք է ունեցել Ղարաբաղում ապրել: Իսկ երբ վիճակը փոխվել է, միանգամից ճանապարհ է բռնել այդ ուղղությամբ: Վարդանն ու կինը` Լուսվարդը, արդեն մոտ երկու ամիս է, աշխատանք ունեն` հաշվապահ են: Նրանց հետ է նաև մեկամյա դուստրը` Տարիքը:
«Այստեղ ամեն ինչ նորմալ պայմաններ են ապրելու, պարզապես աշխատավարձը շատ քիչ է, հազիվ է հերիքում ընտանիքի կարիքները բավարարելուն, բայց կարծում եմ, որ լավ կըլլա, կողքից նաև հողագործությամբ եմ զբաղվում: Մի քանի հեկտար հող ունեմ, վերջերս ցորեն, գարի ցանեցինք, վերջացրեցինք: Ես միշտ զբաղվել եմ հողագործությամբ ու հիմա էլ եմ զբաղվում»,- ասում է Պողոսյանը, ում ընտանիքը դեռ ապրում է ժամանակավոր կացարանում:
Կացարաններում պայմանները թեև բավականին լավն են, սակայն, ինչպես նշում է Ռոբերտ Մելքոնյանը, հարցի լուծման ուղղությամբ ակտիվ քայլեր են կատարվում: Նա նշում է, որ ներկայումս Կովսականում 12, Բերձորում 6, իսկ Իշխանաձորում 4 բնակարանով շենք է կառուցվում և 10 առանձնատուն:
«Մենք նույնիսկ ավելի ենք կառուցում, որովհետև ամեն պահ կարող են նոր սիրիահայեր գալ, շատերը Երևանում են, դեռ աշխատանք չունեն, մտածում են` միգուցե տեղափոխվեն այստեղ: Մենք փորձում ենք պատրաստ լինել նրանց գալուն, որ միանգամից ապահովենք բնակարանով»,- նշում է Մաթևոսյանը:
Մանրամասները կարդացեք այստեղ: