«Ես չեմ կարող անտարբերությամբ նայել երկրում կուտակվող խնդիրներին եւ անկեղծ արտահայտում եմ իմ վերաբերմունքը դրանց»,- ասում է Քոչարյանը։ Սակայն արդյոք այդպես է։ Ի՞նչն էր, օրինակ, խանգարում, որպեսզի նա գազային խայտառակ համաձայնագրի մասին իր մտահոգությունները հնչեցներ ոչ թե պոստֆակտում՝ համաձայնագրի վավերացումից հետո, այլ ավելի վաղ երբ այն քննարկվում էր ԱԺ-ում։ Եթե Քոչարյանն անկեղծ է իր մտահոգություններում, արդյոք ավելի արդյունավետ չէր լինի հենց այդ փուլում խոսելը, երբ միգուցե եւ նրա խոսքը կարող էր էական նշանակություն ունենալ։ Քոչարյանը, որը բացահայտ հայտարարեց, թե ՀՀԿ-ականների ցուցակները անուն առ անուն ժամանակին կազմվել են անձամբ իր կողմից, ցանկության դեպքում կարող էր իր երբեմնի հենարանին մեսիջ ուղարկել, թե՝ մի՛ վավերացրեք այդ համաձայնագիրը։ Նման բան, սակայն, նա չարեց՝ շատ պարզ պատճառով, որքան վատ՝ այնքան լավ իր վերադարձի համար։ Հետեւաբար, եթե անգամ կային անկեղծ մտահոգություններ, ապա բոլորովին էլ ոչ ՀՀ էներգետիկ ապագայի շուրջ:
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
