«Առաջին լրատվական»–ի զրուցակիցն է կովկասյան խնդիրներով զբաղվող ռուսաստանցի փորձագետ, ռուսաստանյան «Նովոստի» լրատվական գործակալության վերլուծաբան Վադիմ Դուբնովը:
– Պարոն Դուբնով, ԱՊՀ գործադիր կոմիտեն հայտարարություն է տարածել այն մասին, որ Եվրասիական տնտեսական միության համաձայնագիրը նախատեսվում է ստորագրել Բելառուսի, Ղազախստանի և Ռուսաստանի միջև, որից հետո Մոսկվան կդառնա կառույցի քաղաքական մայրաքաղաքը, Ալմաթին՝ ֆինանսական, իսկ Մինսկը՝ դատական մայրաքաղաքը: Հայաստանը մինչ այդ կմիանա Մաքսային միությանը, որից հետո էլ Եվրասիական միության հիմնադիրներին: Իսկ ի՞նչ է բաժին ընկնելու Երևանին:
– Ինձ բարդ է երևակայել, թե ինչ կարող է բաժին ընկնել Երևանին, եթե դատական մայրաքաղաքի պարտականությունն արդեն բաժին է ընկել Բելառուսին: Բայց կարող է, օրինակ, Երևանը լինել սպորտային մայրաքաղաք, կամ չգիտեմ` շատ բան կարող է լինել: Իսկ եթե էական, ապա քիչ հավանական է, որ Երևանին որևէ բան բաժին ընկնի, քանի որ Հայաստանի անդամակցությունը ՄՄ-ին լինելու է շատ ավելի սիմվոլիկ և ֆորմալ, քան Բելառուսի և Ղազախստանի դեպքում, որովհետև Հայաստանը կարող է շատ արժանապատիվ դերակատարություն ունենալ այս ամենում: Հայաստանն այս ողջ միավորումը կվերածի օրգանական կառույցի, քանի որ կարելի էր ինչ-որ կերպ կատակել, սնահավատություն փոխանցել միամիտ մարդկանց, երբ խոսքը Ղազախստանի և Բելառուսի մասին էր, որովհետև այդ միությունն ուներ երկար պատմություն, քանի որ այդտեղ պատմական զարգացման տրամաբանություն կար, իսկ Հայաստանը իր ողջ պատմությամբ, կենսագրությամբ, իր ներքաղաքական և արտաքին քաղաքական երկիմաստությամբ դուրս է մնում այս հարթությունից և այս ամենին հաղորդում է լակոնիկ արհեստականություն, ուստի վախենամ, որ դուք մայրաքաղաք չդառնաք:
– Դեկտեմբերի 24-ին Եվրասիական տնտեսական բարձրագույն խորհրդի ընդլայնված կազմով նիստի ժամանակ Ռուսաստանը, Բելառուսն ու Ղազախստանը ստորագրեցին ՄՄ–ին Հայաստանի անդամակցության «ճանապարհային քարտեզը»՝ գործողությունների ծրագիրը… Սակայն, ինչպես գիտեք, Բելառուսն ու Ղազախստանը որոշակի վերապահումներ ունեն Հայաստանի ՄՄ անդամակցության վերաբերյալ՝ պայմանավորված ԼՂ հակամարտությամբ: Ղազախստանի նախագահը նույնիսկ ասաց, որ Ղազախստանը «հատուկ կարծիք» է ձևավորելու այդ անդամակցության վերաբերյալ: Ռուսաստանն ինչպե՞ս պետք է համաձայնեցնի այս հարցն իր գործընկերների հետ, երբ նրանց դժգոհությունը ոչ միայն Ղարաբաղն է, այլև շատ տնտեսական հարցեր:
Կարդացեք նաև
– Ես կարծում եմ, որ ամեն ինչ լուծվելու է համաձայն նրա, որ Մոսկվան հանդիսանում է այս խեղկատակության քաղաքական մայրաքաղաքը: Պարզապես, և՛ Ղազախստանի, և՛ Բելառուսի դեպքում կան որոշակի բանավիճային տնտեսական հարցեր, որոնք կոլեկտիվ տրամադրության հետ կապ չունեն: Ուստի ես կարծում եմ, որ այս մակարդակում և՛ Աստանան, և՛ Մինսկը կստանան որոշակի առավելություններ, որոնց հաշվին նրանք կգտնեն Բաքվի հետ համաձայնության գալու եղանակներ: Ես կարծում եմ, որ Մոսկվան ելնում է հենց այդ տեխնոլոգիաներից, այսինքն՝ այս միջոցով ինչ-որ կերպ պայմանավորվել, որովհետև ի տարբերություն Մոսկվայի` ո՛չ Մինսկը, ո՛չ Աստանան ոչ Երևանի և ոչ էլ Մոսկվայի պատճառով չեն վատթարացնի իրենց հարաբերությունները Բաքվի հետ: Այսինքն՝ որոշակի տեխնոլոգիական լուծում կգտնվի, որը ոչ մի կերպ չի ամբողջացնի ՄՄ-ում ՀՀ ներկայությունը:
Արաքս Մարտիրոսյան
Նյութի մանրամասները կարդացեք սկզբնաղբյուր կայքում
