Երբ որ փաստաթուղթն ուսումնասիրում ենք, վստահության ոչ մի նշույլ չկա: Այս մասին օգոստոսի 19-ին «Մեդիա կենտրոնում» լրագրողների հետ հանդիպման ընթացքում, անդրադառնալով Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիրի վաճառքին, ասաց «Թրանսփարենսի ինթերնեշնլ» հակակոռուպցիոն կազմակերպության գնումների քաղաքականության փորձագետ, տնտեսագետ Արտակ Մանուկյանը:
Նա ընդգծեց, որ գումարը կարեւոր նպատակ պետք է չլինի, կարեւորն այն է, որ լինի արդյունավետ սեփականատեր, որը հասարակության համար ընդունելի խաղի կանոններով կարողանա որեւէ բիզնես գործառույթ իրականացնել:
«Ի՞նչ էր խանգարում, որ նախագիծը պետությունը, քանի որ պետական սեփականություն է, ինքը բաժնետիրացներ: Շատ ենք խոսում մասնավոր եւ հասարակություն գործընկերության մասին, ի՞նչ էր խանգարում, որ այս հասարակությունն ունենար ավելի իրատեսական հենքեր, այսինքն՝ ունենար նաեւ փուլեր, ներդրումներ, տեսանելի լինել, թե ինչ ես դու գնում եւ դա բաժնետիրացվեր: Այսինքն՝ հնարավորություն ընձեռվեր, որ ամեն մեկս, բաժնետոմս գնելով եւ պետությանը տալով ոսկե բաժնետոմսի գաղափարը, նաեւ պետությունից պահանջատեր լինել, որ նա կարողանար գործընթացներն անել»,- ասաց նա:
Անդրադառնալով «ՆՏԱԱ ԻՆՎԵՍՏՄԵՆՏ ԳՐՈՒՊ»-ի ներդրումային ծրագրին՝ Արտակ Մանուկյանն ասաց, որ այնտեղ չկա մի նախադասություն, որը քննադատելի չլինի. «Ակնհայտ է, որ այս ընկերությունը արդյունավետ սեփականատիրոջ գաղափարից բավականաչափ հեռու է, որովհետեւ շատ փնթի է այս ամեն ինչն ամրացված: Գրված է ՝ ընկերությունը պետք է աշխատի 12 ամիս, չեմ հասկանում՝ ի՞նչ է նշանակում 12 ամիս, շուրջ տարի անխափան պետք է աշխատի՞: Այս առումով էլ՝ ձեւակերպումների անորոշություններ էլ կան: Ավելին ասեմ՝ մի մասով մենք խոսում ենք, որ համալիրը պետք է կառավարման հանձնվի, մեկ էլ ասում է՝ մեր կառավարումը պետք է կապ հաստատի: Եթե դու նպատակ ունես հանրային հավատարմագրային կառավարման հանձնել, ինքն է որոշում ում հետ կապ հաստատի, ում հետ՝ կապ չհաստատի, ենթադրենք: Այսինքն՝ այստեղ ընդամենը copy-paste-ի մի ամբողջ բազմություն է, որն իրար հետ ընդհանուր կապ չունի»:
Կարդացեք նաև
Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ
