Վերջին անգամ Գյումրիում շենքեր ամրացվել են Լինսի հիմնադրամի ֆինանսական ներդրումներով՝ 2001-ից 2003 թվականներին: Այդ տարիներին ամրացվել է 2500 բազմաբնակարան: Դրանից հետո ոչ որեւէ հիմնադրամի, ոչ էլ կառավարության կողմից որեւէ ֆինանսական հատկացում չի եղել: Վթարայինները շարունակել եւ մինչ օրս շարունակում են ինքնաքայքայվել, ինքնափլուզվել՝ սարսափի մեջ պահելով բնակիչներին: Դրան զուգահեռ Գյումրիում բնակարանաշինական ծրագիր է իրականացվել՝ անօթեւանների բնակապահովման խնդրի լուծման համար:
Միայն թե անօթեւանն ու վթարային շենքի բնակիչը բացարձակ տարբեր հասկացություններ են: Բայց դրանք տարբեր հասկացություններ էին տարիներ առաջ: Այսօր վթարայինի բնակիչն էլ է անօթեւանի կարգավիճակում: Իհարկե՝ փաստացի, ոչ փաստաթղթային ձեւակերպմամբ: Շատերն են հեռացել փլվող շենքերից եւ վարձակալած բնակարաններում են ապրում, նաեւ կան գյումրեցիներ, ովքեր դուրս են եկել վթարայիններից եւ գերադասել են ապրել տնակներում:
Շիրակի մարզպետարանը 4-րդ աստիճանի վթարային 10 շենքի ճակատագիր է ներկայացրել կառավարության դատին: Նաեւ լուծում է առաջարկվել: Օրինակ՝ Ամասիայի 25 փողոց 15 շենքի համար նպատակահարմար է բնակարանի գնման վկայագրի տրամադրումը:
Եթե տարիներ առաջ հնարավոր էր ավելի քիչ գումարով այդ եւ նման շենքերն ամրացնելու հանձնել բնակիչներին, այսօր արդեն պատկերն այլ է: Գյումրիում եւս կան շինություններ, որոնք այլեւս ամրացման ենթակա չեն: Խոսքը Հանեսօղլյան 5 շենքի մասին է: 2015 թվականի եզրակացությամբ այն 4-րդ աստիճանի վթարայնություն ունի: Հստակ հաշվարկ կա. առավել ձեռնտու է նոր շենքի կառուցումը, քան հնի ամրացումը, որի համար մոտավոր հաշվարկով պահանջվում է 700 մլն է դրամ:
Կարդացեք նաև
Ընդհանուր հաշվով՝ Շիրակի մարզում 3-րդ, նաեւ մասնակի 4-րդ աստիճանի վնասվածություն ունեցող 114 բազմաբնակարան է հաշվվում, բնակարանների թիվը 2500 է: Բոլորը բնակեցված են՝ առանց բացառությունների:
Նյութն ամբողջությամբ՝ սկզբնաղբյուր կայքում
