Քաղաքական գիտությունների թեկնածու, ԵՊՀ դոցենտ Վլադիմիր Մարտիրոսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․
«Հայոց ցեղասպանության նահատակները սրբադասվել են: Նահատակները չեն ցուցակագրվել, թվի չեն վերածվել, սրբադասվել են որպես ամբողջություն: Այս առիթով ներկայացվել են Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին Բ-ի եւ Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոս Արամ Ա-ի՝ Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին նվիրված հայրապետական կոնդակները։
Հայոց ցեղասպանության նահատակների սրբադասմանը ներկա են եղել Հայաստան այցելած օտարերկրյա պաշտոնական պատվիրակությունների ներկայացուցիչներ, Քրիստոնեական եկեղեցիների հովվապետեր: Նրանք չեն հարցրել թիվ, անուն ազգանուն, ցանկ, փաստարկված և առարկայացած հավաքագրում:
Սրբադասման ընթացքում տեղի է ունեցել նահատակների մասունքները կրող մասունքարանի քողազերծումն ու սրբապատկերի օծումը, ոչ թե քննչական գործողություններ: Վիճելի հանգամանքների պարզման մոտեցումը ունեցել են և ունեն միայն թուրքերը (բանից պարզվում է ոչ միայն թուրքերը) խնդիրը տեղավորելով վիճելի և բացահայտման ենթակա պատմական իրադարձությունների տրամաբանության մեջ:
Կարդացեք նաև
Նույն տրամաբանությամբ կարելի է Վարդան Մամիկոնյանի կամ Տիգրան Մեծի գոյոթյունը դնել կասկածի տակ, եթե իրական Հայաստանի արյունաբանության ինստիտուտում օրինակ չկա նրանց արյան խմբի մասին որևէ առկայություն կամ փաստ:
Հիշեք, սրբադասմամբ առավելապես շեշտվել է Հայոց ցեղասպանության նահատակների անարդարացի զոհ լինելու փաստը՝ իրենց ազգային եւ կրոնական պատկանելության պատճառը, ոչ թե թիվն ու հասցեն, անվանացանկը: Սրբադասումը հոգևոր խոնարհման հավաստում է, ոչ թե մաթեմատիկական ու քննչական գործողություն:
Սրբահերքումը մեղք»:
