Տնտեսագիտական համալսարանի ուսխորհրդի նախագահ Սեւակ Խաչատրյանը ընդունում է, որ իրենց գործունեությունը Տարոն Մարգարյանի դիսերտացիայի պաշտպանության ժամանակ քաղաքական էր: Նա նաեւ կարծում է, որ վերջերս Ագրարային համալսարանի ուսխորհրդի նախագահն ու անդամները նույնպես քաղաքական նպատակներով էին խոչընդոտում ՀԱԿ հանրահավաքի մասին իրազեկող ՀԱԿ ակտիվիստների ակցիան:
«Խնդիրը քաղաքական է, բայց այդ խնդիրը չպետք է կապել կառույցի հետ, իրենց անձնական խնդիրն է: Իրենք ՀՀԿ անդամ են եւ կոռեկտ չեմ համարում մեկնաբանել նրանց քաղաքական գործունեությունը»,- մեզ հետ զրույցում ասաց Սեւակ Խաչատրյանը:
Մեր հարցին՝ ուսխորհրդի հանրապետական նախագահներին ու անդամներին կուսակցությունը նման գործունեության համար պարգեւատրո՞ւմ է. «Այս պահին չգիտեմ՝ ով է պարգեւատրվել, բայց եթե ուսանողական կառույցից դուրս լավ աշխատեն, ինչո՞ւ չպետք է խրախուսվեն»:
Մեր հարցին՝ այսինքն կուսակցության խրախուսանքներն են ուսխորհրդի նախագահներին դրդել հատկապես վերջին շրջանում ակտիվանալ, Սեւակ Խաչատրյանն ասաց. «Չէ չի կարելի նման բան ասել: Որովհետեւ խրախուսվում են այլ կուսակցականներ նույնպես , որոնք ուսխորհրդի անդամներ կամ նախագահներ չեն»:
Կարդացեք նաև
Սեւակ Խաչատրյանից նաեւ հետաքրրքվեցինք, որ բուհի ուսանողական խորհուրդն է ավելի լավ ՀՀԿ-ի համար աշխատում ու ամենաշատը աչքի ընկնում, նա պատասխանեց. «Այդ հարցը պետք է կուսակցության ղեկավարությանը տաք»:
Նա դեռ չէր ծանոթացել քաղաքագետ Անդրիաս Ղուկասյանի բաց նամակին ՝ ուղղված ՀՀԿ երիտասարդներին, որում, մասնավորապես ասվում էր. «Այդ նույն մարդիկ դուրս են բերում ձեզ փողոց իրենց քաղաքական հակառակորդների դեմ՝ ձեր մարմիններով պատնեշ սարքելու համար: Ես կոչ եմ անում՝ թույլ չտալ ոչ մեկին օգտագործել ձեզ որպես «թնդանոթային միս» այն պայքարում, որը ընդհանրապես չի վերաբերվում ոչ մեր ժողովրդի ազգային շահերին, ոչ էլ նրա ապագային»:
Նամակի բովանդակությանը ծանոթանալուց հետո Տնտեսագիտական համալսարանի ուսխորհրդի նախագահն ասաց, որ իրենց օգտագործված չեն տեսնում. «Համաձայն չեմ, դա իր անձնական կարծիքն է: Քաղաքական դաշտում նրանից ավելի ծանրակշիռ մարդիկ կան, որոնք կարելի է, որ իրենք կարծիք հայտնեն, ոչ թե Անդրիաս Ղուկասյանը: Վերջին նախագահական ընտրություններն էլ ապացուցեցին»:
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
Բոլորովին վերջերս էլ քո հհկ-ական ,,կշիռը,, պարզվեց…
Ինչ էլ անուն են դրել` Սևակ: Ծնողները երևի ցանկացել են, որ իրենց որդին համանուն բանաստեղծի պես հանճարեղ մարդ դառնա: Բայց պետք չէ հուսահատվել, եթե մարդ Պարույր Սևակին չի նմանվում, ապա նրա ստեղծագործության հերոսներին կարող է նմանվել: Օրինակ` այս մեկին.
Թե տեղը գա` այս մարդուկը
Հորն ուրանում` “որբանում “ է,
Թե տեղը գա` լրբանում է,
Թե տեղը գա` սրբանում է:
Թե “կոմունիստ” կոչված բանից
Նա որևէ նշույլ ունի,
Այն էլ ոչ թե սրտում, գլխում,
Այլ – շա՜տ ափսոս – գրպանում է:
Բայց, կարծես, շատ խիստ էր ասված, իսկ միգուցե նմանվել ա՞յս մեկին.
Նա այնքան ջահել է դեռ,
Եռանդագին ու խանդավառ է,
Բլրաշատ այս դաշտը դեռ
Նրա աչքին մի հարթավայր է,
Չգիտի, որ ձավարը
Ցորեն է, բայց ծիլ չի տալիս.
Եվ, նայի՛ր, ինքնավստահ,
Լուրջ ու ամբարտավան է: