«Մա՜ն-վե՛լ, Մա՜ն-վե՛լ»,- մարտի մեկի իրադարձություններից օրեր առաջ Ազատության հրապարակում հավաքված բազմահազար ցուցարարների առաջ Մանվել Գրիգորյանի անունն ամբիոնից վանկարկում էր ՀԱԿ առաջնորդը` բոլորին առաջարկելով միանալ իր բացականչություններին: Հետո վանկարկեցին Մուշեղ Սաղաթելյանի, Գագիկ Ջհանգիրյանի, ընդդիմությանը միանալ ցանկացող որոշ գործարարների անուններ: Սա նշանակում էր, որ ՀԱԿ-ի համար ամենեւին էական չէ` ում միջոցով է «կազմաքանդվում ավազակապետությունը»: Անցան տարիներ: Եվ հինգ րոպե է պակաս, որպեսզի ՀԱԿ-ի հանրահավաքի մասնակիցները` իրենց առաջնորդի կոչով, վանկարկեն «Գա՜ -գիկ, Գա՜ – գիկ»: Ինչո՞ւ է հարկավոր Տեր-Պետրոսյանին Ծառուկյանի ընկերակցությունը: Եթե անգամ տեսականորեն այդ միավորումը կայանա, ապա խորհրդարանական ընտրություններից հետո ԲՀԿ-ի ու ՀԱԿ-ի տարաձայնություններն ավելի աղմկոտ ու լուրջ կլինեն, քան ՀՀԿ-ի ու ԲՀԿ-ի ներկայիս հակասություններն են:
ՀԱԿ-ի կողմնակիցները նշում են, թե Սերժ Սարգսյանից ազատվելու համար լավ է ցանկացած միջոց, անգամ ԲՀԿ-ի հետ միավորվելը: Բայց ի՞նչ է լինելու Սերժ Սարգսյանից ազատվելուց հետո: Եթե նրան պետք է հաջորդի Գագիկ Ծառուկյանը կամ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը, սա նույնքան աղետալի է, որքան Սերժ Սարգսյանի կամ Ռոբերտ Քոչարյանի իշխանությունը:
ԲՀԿ-ն երբեք չի եղել ու չի կարող լինել ինքնուրույն որոշումներ կայացնող կուսակցություն: Այս կուսակցության առաջնորդը խոշոր գործարար է, օլիգարխ է, ով հետապնդում է նախեւառաջ ֆինանսական շահեր: Իսկ Հայաստանում յուրաքանչյուր խոշոր գործարար, օլիգարխ այնքան խոցելի է: ԲՀԿ-ին կարելի է քաղաքական ուժ համարել միայն` որպես իշխանության մի թեւ: Եվ ոչ այլ կերպ: Դրա վկայությունն է այն, որ ԲՀԿ-ն պարբերաբար ստիպված է իր հավատարմությունը կոալիցիոն հուշագրին հաստատել, որքան էլ դա դժկամությամբ է անում: Հակառակ դեպքում` նրա բիզնեսից չի մնա ոչինչ, որը կխժռի իշխանական պատժիչ մեքենան: Իսկ առանց իր փողերի` ԲՀԿ առաջնորդի կողքին նրա զինակիցներից քչերը մնալու հիմնավորում կունենան:
Լիլիթ ԱՎԱԳՅԱՆ
Կարդացեք նաև
«168 ժամ»
