«Ըստ ներքին շրջանառության ինֆորմացիայի՝ ատկատների չափը տատանվում է 5-10%-ի սահմաններում: Այսինքն՝ եթե ինչ-որ բուժհաստատության տրամադրվում է, օրինակ, 100 մլն դրամի պետական պատվեր, ապա մինչեւ նրա հետ պայմանագիր կնքելը՝ նախարարությունից նրան նախապես տեղյակ են պահում, որ 5-10 մլն դրամ նա պետք է բերի եւ կանխիկ վճարի համապատասխան սուբյեկտներին: Իսկ եթե բուժհաստատությունը հրաժարվում է դրանից, ապա հիմնականում նրա հետ չեն կնքում պետական պատվերի պայմանագիր:
Այս ատկատների պատճառով ոչ միայն անհավասար պայմաններ են ստեղծվում բուժհաստատությունների միջեւ, այլեւ փաստացի կրճատվում է այն գումարը, որի միջոցով պետք է ուղղակիորեն բուժօգնություն ցուցաբերվեր դրա կարիքը ունեցող հիվանդներին: Եվ նաեւ վերջինիս պատճառով է, որ տարվա կեսին պետպատվերը ավարտվում է, եւ մարդիկ մնում են առանց բուժօգնության»,- ասված է ՀՀ Ազգային ժողովի պատգամավոր, առողջապահության, մայրության եւ մանկության հարցերի մշտական հանձնաժողովի անդամ Լյուդմիլա Սարգսյանի` «Առավոտին» տրամադրած հոդվածում:
Հոդվածն ամբողջությամբ կարդացեք վաղվա «Առավոտում»:
Կարդացեք նաև
Լուսանկարները`yuriblog.ru– ից
«Առավոտ» օրաթերթ
