Պղպեղի հայրենիքը համարվում է Մեքսիկան եւ Գվատեմալան, որտեղ նրա մշակմամբ դեռեւս շատ վաղուց զբաղվել են հնդկական ցեղերը: 11-րդ դարում պղպեղը ունեցել է արծաթին հավասար արժեք եւ առեւտրի մեջ շրջանառություն է կատարել որպես դրամ:
Այժմ կան պղպեղի բազմաթիվ տեսակներ, որոնցից քաղցրն ունի իր հատուկ տեղը, քանի որ այն C վիտամինի մի անսպառ պահեստ է եւ թող զարմանալի չթվա, բայց կարմիր պղպեղը իր մեջ ավելի շատ C վիտամին է պարունակում, քան այնպիսի մրգերը, ինչպիսիք են կիտրոնը, նարինջը: Այդ առումով այն զիջում է միայն մասուրին եւ սեւ հաղարջին: Պղպեղի տարբեր տեսակների մեջ C վիտամինի քանակը տարբեր է լինում: Նրա պարունակությունը հատկապես քիչ է կանաչ պղպեղի մեջ: Պղպեղն ունի մեկ ուրիշ առավելություն եւս` վիտամին P-ն, որն ավելի է բարձրացնում նրա արժեքը: Այս վիտամինը կանխում է վիտամին C-ի օքսիդացումն օրգանիզմում եւ դրանով իսկ օժանդակում է նրա կուտակմանն ու պահեստավորմանը: Վիտամին P-ն օգնում է նաեւ արյան անոթների ամրացմանը:
Բուլղարական պղպեղները բավական տարածված են եւ նույնպես վիտամիններով շատ հարուստ են՝ B1, B2, PP եւ այլն։ Ի տարբերություն սովորական պղպեղի, այս տեսակի կանաչ պղպեղի մեջ վիտամին C-ի պարունակությունն ամենաշատն է։ Գերադասելի է այն ուտել հում վիճակում։ Դեղին, կարմիր, նարնջագույն պղպեղները հարուստ են բետտա-կարոտինով, որը նախապահպանում է սրտային հիվանդություններից եւ քաղցկեղի որոշ տեսակներից։ Բացի այդ, կարմիր պղպեղը, մյուսների համեմատ, ավելի քաղցր է եւ զգալի քանակությամբ պրովիտամին A է պարունակում։
Քաղցր պղպեղի մեջ կան նաեւ բազմաթիվ այլ կենսական ակտիվ նյութեր, հատկապես կալիում, կալցիում, մագնեզիում, ֆոսֆոր եւ այլն, իսկ պղպեղի որոշ տեսակներ պարունակում են նաեւ կապսիցին նյութը, որը սուր եւ կծու համ է տալիս նրան: Պղպեղի նման տեսակները մարսողական օրգանների հիվանդություն ունեցողներին հակացուցված են:
Պատրաստեց ԱՆՈՒՇ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆԸ
«Առավոտ» օրաթերթ
22.08..2015
