«Թուրքիա-Եվրամիություն հարաբերություններում հակասությունների մի մեծ կծիկ կա՝ սկսած անդամակցության հարցից: Տասնամյակներ շարունակ գործընթացը ձգձգվում է, ԵՄ-ն նորանոր պայմաններ է առաջադրում Թուրքիային: Կիպրոսը չի ճանաչվում Թուրքիայի կողմից, իսկ գիտենք, որ այդ երկիրը ԵՄ անդամ է»,-Aravot.am-ի հետ զրույցում, խոսելով Եվրամիություն-Թուրքիա հարաբերությունների հնարավոր զարգացումներից, ասաց պատմաբան Արմեն Մարուքյանը:
Նրա բնորոշմամբ. «Անկարան իր աշխարհաքաղաքական ամբիցիաներով ձեռնոց է նետել բոլոր ուժային դերակատարներին, եւ «նեոօսմանականության» գաղափարը հավասարապես հակադրվում է նաեւ ԵՄ-ին»:
Մարուքյանը նկատեց, որ Թուրքիայի՝ ԵՄ անդամակցության ճանապարհին լուրջ «թնջուկ» է նաեւ քրդական հարցը. «Դրա սրումն անկանխատեսելի հետեւանքներ կարող է ունենալ: Սա լուրջ խնդիր է, մենք պետք է ձեռքը զարկերակի վրա պահենք: Իրաքյան Քուրդիստանում տեղի ունեցած զարգացումները, թուրքական զորքերի մուտքը Իրաք եւ հիմա արդեն դուրսբերումը, Թուրքիայում Քրդական բանվորական կուսակցության ակտիվացումը կարող են լուրջ խոչընդոտներ հանդիսանալ: Պետք է ուշադիր հետեւել այդ գործընթացներին, ինչ-որ չափով՝ նաեւ ներազդել: Չի կարելի թույլ տալ, որ մեր հայրենիքում՝ Արեւմտյան Հայաստանում, այս պայքարի արդյունքում ձեւավորվի քրդական անկախ պետություն, ինչի հետեւանքով մեր խնդիրը տասնապատիկ անգամ կբարդանա»:
Մարուքյանից հետաքրքրվեցինք, թե ինչ գնահատական է տալիս ԵՄ-ի կողմից Թուրքիային 3 միլիարդ եվրո տրամադրելու որոշմանը: Հիշեցնենք, որ ԵՄ-ի այդ որոշումը նպատակ ունի կանխել փախստականների հոսքը Եվրոպա: «Սա ժամանակավոր որոշում է: Միգրացիոն ճգնաժամի պարագայում Թուրքիան դիտվում է որպես բուֆերային տարածք, որպեսզի իր վրա վերցնի միգրանտների հոսքը: Մեծ հաշվով, այդ որոշումը չի կարող ազդել Թուրքիա-ԵՄ հարաբերությունների վրա, քանի որ այդ հարաբերություններում առկա խնդիրները գնալով ավելանում են: Թուրքիայում մարդու իրավունքների ոտնահարման զանգվածային դեպքերն ավելանում են՝ հատկապես քրդերի նկատմամբ»,-եզրափակեց պատմաբանը:
Կարդացեք նաև
Լուիզա ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆ
թուրքիայից տարածքներ տալ քրդական ստեղծվելիք պետությանը նշանակում ՝է օրակարգի մեջ դնել Սեվրի պայմանագիրը,դրան չի կարելի խոչընդոտել;պետք է հարցը օրակարգ մտցնել հետո նոր որպես պահանջատեր հանդես գալ;