Պատերազմի ամենածանր պահերին, երբ որոշ վարորդներ հրաժարվել են ռազմամթերք, սնունդ, դեղորայք հասցնել առաջնագիծ, Արան անվարան, բազմաթիվ ուղերթերից ուժասպառ, հանձն է առել բեռների տեղափոխումը, որից մեկը ճակատագրական է եղել նրա համար…
Արան զոհվել է Ջրականի մատույցներում, նորահարս կնոջը` Վարսիկին թողնելով ձեռքը` ծոցում, ծնողներին` վշտից բեկված, հարազատներին` անմխիթար ու անսփոփ, գյուղին եւ գյուղացիներին` ափսոսանքի մրմունջներով: Բայց, ինչպես նշեց դասղեկ Գայանե Ղազարյանը, Արային նվիրված նորաբաց հուշաղբյուրն ու հիշատակի պուրակը կդառնա նրան խոնարհվելու, նրա հիշատակը խնկարկելու մի վայր, որտեղից խիզախումի եւ սխրանքի անվերջանալի դասեր կսերտեն դպրոցականները, համագյուղացիներն ու սերունդները:
Արա Տարսեիչի Գրիգորյանը ծնվել է 1984 թ. հուլիսի 26-ին: Սովորել է Բռնակոթի միջնակարգ դպրոցում: 2002-ին զորակոչվել է հայոց բանակ, ծառայել «Եղնիկներ» զորամասում` Կարեն Ջիլավյանի (Քյոխ) հրամանատարության ներքո: Զորացրվելուց հետո սովորել է Սիսիանի պետական քոլեջում, ապա` ագրարային համալսարանի Սիսիանի մասնաճյուղում: Ուսումն ավարտելուց հետո պայմանագրային ծառայության է անցել Սիսիանի զորամասում: Նոր էր ընտանիք կազմել, եւ դեռ ընտանեկան կյանքի քաղցրությունը չվայելած` պիտի վերջակետվեր երազանքների, նպատակների, ցանկությունների կենսապատումը` դառնալով հուշ, հիշողություն, պատից ժպտացող նկար, գիրք, Սիսիանի պանթեոնի հուշաքար եւ հավերժումի հուշաղբյուր…
Հիշատակի պուրակի բացմանը Բռնակոթի դպրոցի աշակերտների կողմից հնչեցին Արային եւ մերօրյա ու ոչ հեռու անցյալի մեր բոլոր նահատակներին նվիրված սրտառուչ խոսքեր, երգեր, բանաստեղծություններ, ինչը նահատակին արժանի նախանձախնդրությամբ պատրաստել էր դպրոցի կազմակերպիչ Արուս Գրիգորյանը: «Նախորդ եւ 44-օրյա պատերազմների ժամանակ Բռնակոթը հայրենիքի պաշտպանությանը տվել է 29 զոհ, որից 16-ը` միայն 44-օրյայի ժամանակ: Եվ այս միջոցառումը մենք նվիրում ենք ոչ միայն Արային, այլեւ` ոգեկոչում մեր բոլոր նահատակներին, իսկ Արայի հիշատակի պուրակը եւ հուշաղբյուրը հայրենյաց բոլոր նահատակների մշտավառ հուշապատումն է»,-ասաց Արուս Գրիգորյանը:
Կարդացեք նաև
Արևհատ ԱՄԻՐՅԱՆ
«Առավոտ» օրաթերթ
07.07.2023
