Արցախի Հանրապետության մարդու իրավունքների պաշտպան Գեղամ Ստեփանյանի ֆեյսբուքյան գրառումը
Երևանի պետական համալսարանի և Հայաստանի ամերիկյան համալսարանի սիրելի՛ ուսանողներ,
Որպես շրջանավարտ՝ մի բան պատմեմ։ Ստացվեց այնպես, որ 2023 թվականին Արցախից բռնի տեղահանվելու ժամանակ, աշխատանքային պարտականություններով զբաղված, ես այդպես էլ չգտա և ինձ հետ Երևան չբերեցի դիպլոմներս։
Բռնի տեղահանությունից 6 ամիս անց գնացի դիպլոմներս վերականգնելու։ Երբ քայլում էի հարազատ կրթօջախների միջանցքներով՝ հուզմունքս մի կերպ էի զսպում։ Այն, ինչի համար ես ընդունվել էի այդ հաստատություններ, այլևս չկա։ Այն ինչին պետք է ծառայեր այդ հաստատություններում ձեռք բերած գիտելիքները և այն երազանքները, որ կապված էին այդ ամեն հետ, այսօր չկա։
Կարդացեք նաև
Դիպլոմներս վերականգնվեցին, իսկ երազանքս․․․
Ի՞նչ եմ ուզում ասել․ գիտելիքը կարևոր է, իսկ հայրենիքը՝ ամենակարևորը։
Սա իմ պատմությունն է։ Կընդունեք այն որպես ուղերձ, թե կթերթեք ու կանցնեք առաջ, ձեր անելիքն է։ Ես իմ պարտքը համարեցի պատմելու այն ձեզ։
ԵՊՀ և ՀԱՀ շրջանավարտ
Գեղամ Ստեփանյան
Հ.Գ․ 2016 թվականի ապրիլին Արցախից վերադառնալուց հետո իմ կուրսընկերները այսպես դիմավորեցին ինձ ամերիկյան համալսարանում։
