Հատված ՎԱՀԱՆ ՇԻՐԽԱՆՅԱՆԻ հետ հարցազրույցից:
-Հեռացողները Տեր-Պետրոսյանին մեղադրեցին, որ նա, գաղափարականից ավելի կարեւորություն տալով փողին, գնաց ու կանգնեց մի կուսակցության կողքին, որի առաջնորդը օլիգարխ է: Իսկ ժամանակը ապացուցեց, որ Տեր-Պետրոսյանին քննադատողները ճիշտ էին:
– Նախ՝ ես սկզբից եւեթ չեմ կարողացել հասկանալ, թե ԲՀԿ կազմակերպությունը ինչո՞ւ դուրս եկավ կոալիցիայից, ի՞նչ նպատակներ ուներ կոալիցիայից դուրս իրականացնելու, որքանո՞վ էին դրանք հիմնավորված: Եվ միշտ ասել եմ, որ այդ կուսակցությունը ստեղծվել էր իշխանության ներսում եւ կարող էր գոյատեւել միայն իշխանության հետ միասին:
Մյուս կողմից՝ որեւէ մեկնաբանություն, բացատրություն չունի Լ.Տեր-Պետրոսյանի միանալն այդ կուսակցությանը կամ նրա հետ համատեղ ծրագրեր մշակելը: Ոչ ոք մինչ օրս չի հերքել այն խոսակցությունները, որ մարտի 1-ի դեպքերին մասնակցել են նաեւ Ծառուկյանի թիկնապահները: Մինչդեռ Տեր-Պետրոսյանը հանկարծ հայտնվեց այդ կուսակցության ու Ծառուկյանի կողքին: Լինելով մտավորական՝ նա նախընտրեց օլիգարխի հետ համագործակցությունը: Սա էլ է անհասկանալի ու անմեկնաբանելի: Ահա թե ինչու շատ մարդիկ խիստ վերապահումով էին վերաբերվում ԲՀԿ-ՀԱԿ միությանը, եւ նրանք ճիշտ էին:
Այն, որ եռյակը ապագա չէր կարող ունենալ՝ միանշանակորեն պարզ էր, ինչո՞ւ, որովհետեւ քաղաքական, գաղափարական միավորում չէր, այլ զուտ անձնական շահերի հետեւից գնացող մի կառույց: Ու կազմաքանդումն էլ պետք է վաղ թե ուշ լիներ, դա էր եռյակի վերջը:
Կարդացեք նաև
-Այնուհանդերձ չասացիք, կազմաքանդված ընդդիմադիր դաշտում ուժերի վերամիավորման, նոր ուժի կամ ուժերի ձեւավորման անհրաժեշտություն չկա՞:
-Այսինքն՝ մենք անպայմանորեն ուզում ենք խնդիրները լուծել ընդդիմադիր պայքարի միջոցո՞վ ու համարում ենք, որ այլ ճանապարհ չկա՞: Ես այդ կարծիքին չեմ: Հարցն այն է, որ Հայաստանի գլխին կուտակված խնդիրների ամբողջ բազմությանն ու նրանց խորքային էությանը ոչ ոք ավելի լավ, քան իշխանությունը, չի տիրապետում: Ուրեմն առաջին հերթին հենց իշխանությունը պետք է լծվի այդ խնդիրների լուծմանը:
Բայց, մյուս կողմից էլ, ժողովուրդը հիասթափված լինելով՝ սպասում է, որ դաշտում կհայտնվի մեկ այլ ուժ, որը ժողովրդին ոտքի հանելով՝ կտանի հարցերի լուծման ճանապարհով: Բայց այդպիսին կարող է լինել քաղաքական, գաղափարական հենքի վրա ձեւավորված ուժը, որը կազմված լինելով գաղափարական համախոհներից՝ պատրաստ է ճանապարհ գնալ: Ցավոք, ազգային մտածելակերպ ունեցող նման քաղաքական համախոհների միավորում մինչ օրս չկա: Դրա համար պետք է հուսալ, որ իշխանությունն ինքը կլուծի ու պարտավոր է լուծել գոյություն ունեցող խնդիրները:
Իշխանությանը պետք է ներկայացվի ազգային ծրագիր, որը ցույց կտար, թե ինչպես Հայաստանը հանել այս վիճակից, ինչպես կանխել արտագաղթը, ինչպես զարգացնել տնտեսությունը, ինչպես դադարեցնել հասարակության բարոյալքման գործընթացը: Համոզված եմ, միայն նման համախմբվածությամբ կարող ենք ակնկալել երկրի առաջընթաց:
Արմինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ «Հայոց աշխարհ» թերթի այսօրվա համարում
