Այսօր լրանում է Ազգային ժողովի 100-րդ օրը։ Իր առաջին հոբելյանը նորաստեղծ օրենսդիր մարմինը դիմավորում է բավականաչափ պատկառելի տեսքով՝ համալրված են պատգամավորական բոլոր թափուր տեղերը եւ գործնականում ստեղծված են նրա կառուցվածքները։ Իրականություն են դառնում միակուսակցական եւ հակասություններից զուրկ խորհրդարանի մասին կանխատեսումները։ Սրընթաց տեմպը, որով ԱԺ-ն ընդունել է բոլոր օրենքները, թույլ է տալիս ենթադրել, որ ԱԺ-ն իր «բերքատվությամբ» կգերազանցի աշխարհի բոլոր խորհրդարանների ռեկորդները։ Ջախջախիչ մեծամասնություն կազմող «Հանրապետություն» միավորումը օլիմպիական հանգստություն է պահպանում եւ տեղի չի տալիս միակարծությանը եւ իշխող կուսակցության բռնատիրությունը ակնարկող կշտամբանքներին։ Դատելով այն հանգամանքից, որ հանձնաժողովներում նույնպես պահպանված է ամենամեծ խմբավորման գերիշխանությունը, կարելի է ենթադրել, որ իշխանավորները հակված չեն ավելորդ պլյուրալիզմի պատրանք ստեղծելուն։
Այնուամենայնիվ, բազմակարծության հարցում դեռեւս ամեն ինչ չէ, որ կորած է։ Չորեքշաբթի օրը ստեղծվեց «Բարեփոխություն» պատգամավորական խմբակցությունը, որի մեջ մտնում են անկախ պատգամավորները։ Դա հույս է ներշնչում, որ խորհրդարանում, այնուամենայնիվ, կձեւավորվեն տարբեր քաղաքական շահեր հետապնդող խմբեր, եւ «Հանրապետության» կողմից խրախուսվող միատարրությունը որոշ չափով կխախտվի։ Իր հերթին, «Բարեփոխությունը» միատարր կազմավորում չէ, այստեղ կան տարբեր սոցիալական խավերի ներկայացուցիչներ։ Բոլորը, սակայն, լոյալ են ներկա վարչակազմի հանդեպ եւ, պետք է ենթադրել, այստեղ գերակշռող դեր են խաղալու գործարանների տնօրենների եւ տեղական իշխանությունների ղեկավարների շահերը։
Կարծում եմ, սակայն, որ պատգամավորների քաղաքական կողմնորոշումները հիմնականում ձեւավորելու են գալիք նախագահական ընտրությունները։ Եվ՝ այստեղ, հավանաբար, մեզ անակնկալներ չեն սպասում։
Գ. ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ
