Փօխադրութեան տէքստ՝ միջին դասարանցիների համար
Եւ երբ Հայոց աշխարհում առաջինները վէրստին դարձան վէրջիններ, եւ վէրջինները՝ առաջիններ, եւ արհէստաւարժներն արդէն յուրեանց տարէրքի մէջ էին, եւ արդէն մօտենում էին Ազգային ժօղօվի նօր ընտրութիւնները, ահա այդժամ Տիրօջ Հրէշտակը երազի մէջ այցէլեց նաեւ Դաւիթ Շահնազարեանին եւ ասաց նորան. «Չդնե՛ս»։ «Մէծամասնականով է՞լ չդնեմ»,- հարցրեց եւ ասաց Դաւիթը։ «Մէծամասնակա՞նս որն ա, էդ ի՞նչ բառեր եք ձէզնից բստրել»,- վրդովվեց Հրէշտակը։ «Մաժօրիտարով»,- բացատրեց Դաւիթը։ «Չէ՛ս դնում,- վճռականորեն պատասխանեց եւ ասաց Հրէշտակը,- բօյկօ՛տ. կարող ա՞ հայերեն չեմ ասում»։ «Հասկացա»,- պատասխանեց եւ ասաց Դաւիթը եւ, արթնանալով, սկսեց աճապարանոք հաւաքել Վիգէն Խաչատրեանի հէռախօսի համարը։
Եւ եղեւ այնպէս, ինչպէս որ պատուիրուած էր Հրէշտակի կօղմից եւ նորա բէրանով։
