Ուկրաինայում հայ ֆուտբոլասերների «թիմին» հաճախ շփոթում են իսպանացիների կամ պորտուգալացիների հետ: Դա մենք ամեն օր զգում ենք «Կոկա-Կոլա Հելենիկ Արմենիա» ընկերության կազմակերպած յուրաքանչյուր էքսկուրսիայի կամ ժամանցային հերթական միջոցառման ժամանակ:
Բերդյանսկի «Բարեհուսո Հրվանդան» անունը կրող՝ տարածաշրջանի ամենամեծ ակվա պարկում, որտեղ այցելուներին հարյուրավոր ծառայություններ են առաջարկվում, գրեթե մի ամբողջ օր անցկացրինք: Ու հաճախ, երբ մոտենում էինք այս կամ այն ատրակցիոնին, ականջներիս հասնում էին շշուկներ. «իսպանացի կամ պորտուգալացի ֆուտբոլասերներն են»: Պատճառը պարզ էր. խոսում էինք իրենց համար անհասկանալի լեզվով, հայերիս արտաքինն էլ հաստատ սլավոնական չէր: Նույնը, բայց արդեն ավելի ցայտուն, կատարվում էր Դոնեցկում, որտեղ «Կոկա-Կոլայի» վերնաշապիկներով ու Հայոց եռագույնը ձեռքներիս զբոսնում էինք Եվրոպայում միակ՝ «Դարբինների ստեղծագործությունների» այգում, շփվում իսկական իսպանացի եւ պորտուգալացի ֆանատների հետ: Տեղացիները, հավանաբար, շփոթելով խորհրդանիշ գույների երանգները, համոզված էին, որ մենք էլ ենք այդ երկրներից: Սակայն երբ տեղեկանում էին, որ Հայաստանից ենք, ավելի էին ջերմանում՝ անմիջապես գովեստի խոսքեր ասելով իրենց ու մեր ամենասիրելի ֆուտբոլիստի՝ Հենրիխ Մխիթարյանի մասին, ինչը, իհարկե, շատ հաճելի էր:
Աշոտ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Դոնեցկ-Երեւան
