Այսօր Գյումրու «Հոկտեմբեր » կինոդահլիճում ժուռնալիստների «Ասպարեզ» ակումբի խորհրդի նախագահ Լեւոն Բարսեղյանի նախաձեռնությամբ 7-րդ անգամ նշվեց խոսքի ազատության տոնը, որին հրավիրված էին մեդիա ոլորտի հայտնի դեմքեր, փաստաբաններ, հ/կ ակտիվ ներկայացուցիչներ, շարքային քաղաքացիներ, որոնց համար մեծ արժեք է խոսքի ազատությունը: Հիշեցնենք, որ այս տոնը Գյումրիում սկսեցին նշել 2008 թվականի մարտի 25-ից, երբ երկրագնդի տարբեր ծայրերում ապրող հայերը իրենց հանգանակությամբ փրկեցին իշխանությունների կողմից հալածվող «Գալա» հեռուստաընկերությանը եթերազրկվելուց: 2008 թ. նախագահական ընտրություններին ընդառաջ իշխանությունները սկսել էին հալածել Գյումրու անկախ լրատվական ալիքին, որը «համարձակվել էր» ցուցադրել ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթը: Այդ ժամանակ հեռուստաընկերությանը պատժեցին ոչ միայն վերջինիս գովազդատուներին փախցնելով, այլ 27 միլիոն դրամի հարկային տուգանքի ենթարկելով:
Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեի նախագահ Աշոտ Մելիքյանը իր այսօրվա ելույթում նշեց, որ հալածանքներն այսօր էլ շարունակվում են, քանի որ գործող «Ռադիոհեռուստատեսության մասին » օրենքի համաձայն մոտ 14 մարզային հեռուսատընկերություններ փակման վտանգի տակ են: «3 կազմակերպություններ. մենք ՝ խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեին իր գործընկեր կազմակերպությունների հետ մի օրինագիծ է պատրաստել, որը որ խորհրդարանում է և ուղղակի պայքարում ենք այն դրույթները, որոնք որ թույլ կտան այդ հեռուստաընկերություններին շարունակել գործունեությունը, անպայման անցնեն, այդ օրինագիծը, ընդհանուր առմամբ ընդունվի: Կարծում եմ, եթե այդպես լինի, ուրեմն այն գործը, որ սկսվեց 2008 թվականին, կշարունակվի այսօր և եթե այն ժամանակ մի հեռուստաընկերություն փրկվեց, այժմ 10-ից ավելի կփրկվեն, և սա շատ կարևոր գործ ենք համարում»:
«Գալա»-ի փրկության գործում մեծ դերակատարություն ունեցած Լեւոն Բարսեղյանն ասաց. «Կա սկզբունքային մի տարբերություն 8 տարի առաջվա իրադրության և այսօրվա, ինչի մասին խոսեց Աշոտը Մելիքյանը: Այն ժամանակ ուղղակի մի քանի գերատեսչություններ՝ Գյումրու քաղաքապետարան, հարկային տեսչություն , հեռուստատեսության և ռադիոյի ապազգային հանձնաժողով և այլն, սրանք զբաղված էին ինչ-որ ակտեր գրելով , դատի տալով, և պայքարը մնում էր գործադիր իշխանության դեմ դատարաններում և համաժողովրդական ինչ-որ մակարդակի. փողը հանգանակվեց, փրկվեց հեռուստաընկերությունը եթերազրկումից…Հիմա այլ է, իշխանությունը տեսել է այդ ամենը և ձևը գտավ մի քանի տարի անց: 2009-2010 թվականներին օրենքի մեջ փոփոխություն մտցրեցին ավելի բարձր որակի հեռուստաընկերություններ ունենալու համար մենք պիտի զրկվենք հեռուստաընկերությունների կեսից»: Լեւոն Բարսեղյանն ասում է, որ եթե չկարողանան հաղթել այս նոր ճակատամարտը, կռիվը, ապա հուլիսի 1-ին կզրկվենք մարզային 14 հեռուստաալիքներից:
Կարդացեք նաև
Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակի ղեկավար Արթուր Սաքունցը, խոսելով խոսքի ազատության արդի խնդիրներից, ասաց, որ այսօր ունենք լրագրողների նկատմամբ բռնությունների ոչ պատշաճ քննություններ, բայց, ըստ նրա, ամենամեծ խնդիրը ներքին գրաքննությունն է:
Հայաստանի Հելսինկյան կոմիտեի նախագահ Ավետիք Իշխանյանի էլ տվեց խոսքի ազատության իր ինքնատիպ սահմանումը: «Ինչո՞վ է կարեւոր խոսքի ազատությունը , խոսքի ազատությունն այն է, որ բացում է մտքի ազատությունը.որովհետեւ, եթե չկա խոսքի ազատություն, մարդիկ միակողմանի քարոզչություն են լսում, եւ դա շատ բնորոշ է բռնապետական կամ բռնապետական հակում ունեցող երկրներին: Եւ հիմնական մասը մարդկանց այդ քարոզչության զոհն են դառնում, իսկ երբ լսում են տարբեր կարծիքներ, մարդկանց տալիս են մտածելու հնարավորություն, իսկ առանց մտածելու, առանց կասկածելու առանց քննադատելու առաջընթաց չի կարող լինել»:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
