Այս մասին մեզ հետ զրույցում ասաց կինոռեժիսոր, պրոդյուսեր Արմեն Գասպարյանը, ով պատրաստվում է «Բանալիներ» վերնագրով գեղարվեստական ֆիլմ նկարահանել նվիրված Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին: «Հիմա բանակցություններ են ընթանում հայկական մասնավոր կինոընկերության , ինչպես նաև Ֆրանսիայի, Հոլանդիայի և Ռուսաստանի ներդրողների հետ ֆիլմը նկարահանելու համար, սակայն հետ պահող հանգամանքներից մեկն այն է, որ այստեղ էլ Հայաստանը դեռ չի կողմնորոշվում պետական մակարդակով ֆիլմի նկարահանմանը մասնակցելու: Իսկ ֆիլմը 2015 թվականի ապրիլի 24-ին պետք է պատրաստ լինի», -ասաց կինոռեժիսորը:
Մինչդեռ, ըստ Արմեն Գասպարյանի, թուրքերը ցեղասպանության մասին պատրաստում են մեծ կինոնախագծեր, որոնցից մեկը պատրաստ է արդեն, կոչվում է «120»: «Ես կարող եմ ասել, որ սեփական ֆիլմով Հայաստանը, կարծես թե, ի վիճակի չէ մասնակցել եղեռնի 100-ամյակին: Հայաստանը չի կողմնորոշվել, իսկ թուրքերը արդեն ունեն ֆիլմ: Եթե կայքում նայեք, թուրքերի ֆիլմը կոչվում է «120», իրենք պատահական չէ, որ էդ թեման են ընտրել, 120-ը այն թուրք երեխաներն են, ովքեր ցրտին, սառնամանիքին զինամթերք են հասցնում թուրք զինվորներին`Սարիղամիշում: Ինչի՞ց է սկսվել ցեղասպանությունը, պաշտոնական ու ոչ պաշտոնական տեսակետով այն սկսվել է թուրքական բանակի պարտությամբ Սարիղամիշում: Թուրքիան իր մեկնաբանությունը ցեղասպանության արդեն ցուցաբերել է: Հիմա օրը եկել, հասել է, պաշտոնական տեսակետ կա, որ Հայաստանը ի վիճակի չէ ներկայանալ սեփական ֆիլմով: Կարող է ինչ-որ մի բան նկարվի, «Մոսկվա կինոթատրոնը» մի երկու շաբաթ ցույց տա, վերջանա, գնա: Մերը մի քիչ ուրիշ պատմություն է, մեր երաշխիքը եվրոպական պրոկատն է: Սա միջազգային կինոնախագիծ է: Իսկ միջազգային կինոպրոցեսը ունի իր օրենքները, Հայաստանը դուրս է այդ օրենքներից, բայց, քանի որ բոլորիս համար եղեռնը սուրբ թեմա է, այսպես, թե այնպես Հայաստանը իրավունք չունի չմասնակցելու»:
Արմեն Գասպարյանի տեղեկացմամբ, այս ֆիլմում ինքը հանդես կգա որպես սցենարի հեղինակ, քննարկվելու է նաև ռեժիսորի հարցը. որպես ռեժիսոր հանդես կգա կամ ինքը կամ եվրոպացի որևէ հայտնի ռեժիսոր:
Իսկ թե ինչո՞ւ է ֆիլմը կոչվում «Բանալիներ», Ամեն Գասպարյանը այսպես պարզաբանեց. «Այն իրական պատմություն է, մի թուրք ընտանիքի մասին է, որը 4 սերունդ պահել է հայի տան բանալին, այսինքն` 1915 թվականից մինչև մեր օրերս բանալիները պահել է` հույս ունենալով, որ հայերը կվերադառնան իրենց երկիրը: Սցենարով ցեղասպանությունից փրկված աղջկա ծոռը Ֆրանսիայից վերադառնում ու հանդիպում է թուրք ընտանիքին: Ամբողջ ֆիլմը իրենց հիշողությունների, իրենց ընտանիքի, իրենց տան պատմությունն է»:
Կարդացեք նաև
Քանի որ մտավախություն կա, թե Թուրքիայում նկարահանումներ կատարելիս կարող է խնդիրներ ծագեն, ֆրանսիական կողմի առաջարկով ֆիլմը կնկարահանվի Բուլղարիայում կամ Բոսնիա-Հերցոգովինայում:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
Մեր այսօրվա Հայաստանի կեղծ,զավթիչ ղեկավարները,մինչև այսօր ոչ մի համազգային հարց չեն լուծել: Լինի դա եղեռնի հարցով,մշակույթի հարցով, և ամեն մի հարցով որ ժողովրդին օգուտ կբերի: Եթե պետական բյջեյում գումար հայտնվի,ինչի պետքա ֆիլմ նկարահանեն ավելի Լավ է այդ գումարը գողանան: Սեռժը ասելիք չունի ժողովրդին թե իր իշխանական տարիներին ինչ համացգային հարցեր է լուծել: Բայց ինչ համաօլիգարխական հարցե՛ր է լուծել հաշվել հնարավոր չե:
Շատ ափսոս, որ Արևմտյան Հայաստանում չեն նկարելու… Երնեկ մի օր ես ել կարողանայի վերադառնալ իմ պապերի տունը…