Այսօր լրացավ դաժանաբար սպանված Ավետիսյանների քառասունքը: Այն, ինչ կատարվում էր Մյասնիկյան 188 հասցեում գտնվող նրանց տան դիմաց, բառերով նկարագրել անհնարին է: Տան ներսից լսվում էր միայն հարազատների ողբը, որոնք դուրս գալով դարպասներից ու տեսնելով իրենց մոտեցող «Ժառանգության» առաջնորդ Րաֆֆի Հովհաննիսյանին ու ԱԺ պատգամավոր Զարուհի Փոստանջյանին՝ սկսեցին աղերսել. «Գտեք իրական մարդասպանին»:
«Գոնե իմանանք ո՞վ է, խնդրում եմ գտեք, մի հոգին ի՞նչ էր կարող անել, դուք գիտեք ով է ու չեք ասում: Խնդրում եմ՝ ասեք ո՞վ սպանեց մեր ընտանիքը:
Սա ղեկավարությա՞ն գործ է, թե՞ պոլիտիկայի: Մեզ գրում են, թե դուք բավարարվել եք պատասխանով, ինչի՞ց եք բավարարվել, մենք հիմարի պես գնում ենք նախաքննական մարմնում՝ որպես գույք նստում ու հետ ենք գալիս: Գոնե ասեք ո՞վ է, հանգիստ նստենք: Վախենում ենք ներս մտնել, հասկացեք, դարբասներին չենք կարող մոտենալ: Մենք մեղք ենք: Մի քանի օր էլ կսպասենք, եթե չես կարող գտնել Սերժ, կգանք քո դուռը, կգանք կշրջափակենք ռուսական ռազաբազան, ոտքի կհանենք Գյումրին… Մենք էլ կորցնելու բան չունենք, եթե չեք կարող լուծել, մենք կդիմենք Ռուսաստանին, ասեք թե դավաճան ենք… Եթե Հայաստանը մեզ օգուտ չի տա, մեր Սերժը մեր կողքը չէ, անգամ չցավակցեց, բա էլ ինչի՞ համար եք, որ գիշերները չենք կարող քնել»,- ասում են ինձ սպանված Հասմիկ Ավետիսյանի երկու քույրերը:
Նրանցից մեկը ՝ Ռիտան, էլ ասաց.« Ես իմ հարսին, թոռնիկներին իմ տուն չեմ բերում, փողոցներում են քնում…Ինչ խոսում են ժողովուրդը, նախաքննական մարմինն էլ նույնն է ասում: Մենք չենք հավատում, որ Պերմայովն է, նրան որպես չուչել օգտագործեցին»:
Կարդացեք նաև
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
Անկախ ամեն ինչից, նախ՝ ռուսական բազայի վերաբերյալ կարևո՛ր փոփոխություններ պիտի՛ լինեն՝ և՛ իրավական, և՛ կարգապահական առումով: Շատ կարևոր է, որ հայ-թուրքական և հայ-իրանական սահմանին կանգնեն ՀՀ բանակի զինվորները կամ,որպես նվազագույն, նա՛և հայ զինվորները:
Մի բան ՀՍՏԱԿ է. Գյումրիի ռուսական բազան կորցրե՛լ է իր տեղադրման նախնական նշանակության մի զգալի մասը և դարձել է ռուսների ձեռքին քաղաքակա՛ն գործիք՝ Հայաստանի այլընտրանքային անվտանգությունը կասեցնելու համար: Իսկ ՀԱՊԿ-ը, բոլորը գիտեն, որ թղթային բլեֆ է՝ նույն նպատակներով:
Հայաստանը ԴՈՒՐՍ ՊԻՏԻ ԳԱ բոլոր այն ՀԱՊԿ-ային պայմանագրերից,որոնք թույլ չեն տալիս 3-րդ երկրների հետ ռազմական միավորում կամ կառուցվածքային-սերտ համագործակցություն:
Եվ՝ Հայաստանը պիտի՛ դադարի վճարել ռուսական բազայի համար ու ի՛նքը տարեկան վճար և/կամ արդիակա՛ն անվճար զենք պահանջի Ռուսաստանից՝ բազայի դիմաց:
Այսինքն՝ ռուսական բազայից ՊԻՏԻ ԽԼԵԼ իրավա-քաղաքական մենաշնորհը. միա՛յն այս դեպքում թող այն առա՛յժմ (ձևական շրջանակներում) մնա Հայաստանում: