Հունիսի 2-ին Մեդիա կենտրոնում կայացած քննարկման ժամանակ կրթության փորձագետ Սերոբ Խաչատրյանը կարծիք հայտնեց, որ օպտիմալացումը պետք է մտածված արվի: «Գյուղեր կան, որտեղ ուղղակի չես կարող փակել դպրոցները: Օրինակ՝ Շիրակի մարզում ձմռանը ճանապարհները փակ են, կան գյուղեր լեռնային, որտեղ ճանապարհները վատ են: Եթե այդտեղ անգամ 3 աշակերտ կա, պետք է այդ դպրոցը պահել, նույնը սահմանամերձ գյուղերում»,- փաստում է կրթության փորձագետը:
Նրա խոսքերով, միեւնույն ժամանակ, գյուղեր կան, որոնք վերջանում են ու անմիջապես մյուս գյուղն է սկսում, եւ եթե ճանապարհի խնդիր չկա, կարող են եւ այդ տեսակ գյուղերն էլ միավորվեն:
Սերոբ Խաչատրյանը նշում է, որ աշխարհում ընդունված է աղքատ ընտանիքների երեխաների կրթության համար լրացուցիչ վճարելը, մինչդեռ մեզանում հարուստ եւ ծայրահեղ աղքատ երեխաների կրթությունը նույն չափով է ֆինանսավորվում:
Դառնալով ուսուցիչների կրճատմանը, նա առաջարկում է մանկավարժներին կրճատելուց առաջ գիտելիքների ստուգում իրականացնել, եւ բարձր արդյունք ցուցաբերած ուսուցչին արագ աշխատանքի տեղավորել, որովհետեւ, նրա համոզմամբ, մեր երկրում լավ ուսուցիչների թիվը գնալով նվազում է:
Սերոբ Խաչատրյանը նաեւ նշում է, որ այսօր փոխվել է ուսուցչի առաքելությունը, մինչդեռ ավանդական դպրոցում նա գիտելիքի փոստատար էր:
Ինչ վերաբերում է գյուղական դպրոցներին, Սերոբ Խաչատրյանի կարծիքով. «Այսօր գյուղական ուսուցիչների ամենակարեւոր որակը աշակերտին հույս տալն է: Շատ աշակերտներ մտածում են, որ անհույս են, շատ երեխաներ դպրոց են գալիս ոչ թե սովորելու, այլ հույս ստանալու: Ուսուցիչները պետք է հույս տան, որ գյուղում ծնվել, չի նշանակում` դատապարտված լինել: Այսօրվա երեխային նախ եւ առաջ պետք է համոզել, սովորել, հետո սովորեցնել»:
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Լուսանկարը` Մեդիա կենտրոնի
