«Այն փոփոխությունները, որոնք նախատեսված են մարդու իրավունքների ռազմավարության մեջ, մարդու անվտանգության իրավունքի ապահովման հետ կապված որևէ մատնանշում չեն նախատեսում»,- «Մեդիա կենտրոն»-ում կազմակերպված «Մարդու իրավունքների խախտումները պատերազմից հետո. կա՞ ռազմավարության վերանայման անհրաժեշտություն» թեմայով առցանց քննարկման ժամանակ այսպիսի կարծիք հայտնեց Թրանսփարենսի Ինթերնեշնլ հակակոռուպցիոն կենտրոնի իրավական հարցերով փորձագետ Հայկ Մարտիրոսյանը:
Նշենք՝ ՀՀ արդարադատության նախարարությունն առաջարկում է Մարդու իրավունքների պաշտպանության ազգային ռազմավարությունից բխող 2020-2022թթ. Գործողությունների ծրագրում (ԳԾ) ներառել նոր միջոցառումներ՝ ուղղված Արցախյան երկրորդ պատերազմի հետևանքով առաջացած մարդու իրավունքների պաշտպանության ոլորտում առկա խնդիրների հասցեագրմանը, փոփոխություններ և լրացումներ կատարել ԳԾ-ի որոշ միջոցառումներում՝ համապատասխանեցնելով դրանք առկա իրավիճակին:
Ըստ Հայկ Մարտիրոսյանի՝ սա հերթապահ նախագծի տպավորություն է ստեղծում, քանի որ կոնկրետացված չեն գործողությունները, թե ինչպիսի թիրախային գործողություններ պիտի կատարվեն սոցիալական ծրագրերի իրականացման դեպքում, և առաջնային անվտանգության իրավունքի հետ կապված պետության քաղաքականության մասին: Նա նշեց. «Ցանկալի կլիներ, որ մարդու իրավունքների տեսանկյունից համահունչ գնար ազգային անվտանգության ռազմավարության համապատասխան բարեփոխումներին»:
Հայկ Մարտիրոսյանի համոզմամբ՝ փաստաթղթում թիրախային ծրագրերը կոնկրետացված չեն, իսկ ռազմավարության փոփոխությունը համարում են հատվածական բնույթի և իրավիճակային:
Կարդացեք նաև
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
