«Ես եղել եմ 2015 թվականի սահմանադրական բարեփոխումների հանձնաժողովում։ Նախագիծը ներկայացվել է Վենետիկի հանձնաժողով, եւ երբեք այնտեղից որեւէ պահանջ չի եղել։ Եղել են առաջարկներ. օրինակ՝ առաջարկել են թույլատրել գրանցել ոչ ավանդական կողմնորոշում ունեցող անձանց ամուսնությունները, բայց Անկախության հռչակագրի հանդեպ պահանջ երբեք չի եղել։ Թե ինչպե՞ս է հիմա իրավիճակը փոխվել՝ չեմ պատկերացնում»,- այսօր «ՀայաՔվե» նախաձեռնության կազմակերպած «Անկախության հռչակագրի պաշտպանության հրամայականը եւ միջազգային կենսունակ պետության տեսլականը» թեմայով քննարկման ժամանակ իր ելույթում ասաց ՀՀ արդարադատության նախկին նախարար Գեւորգ Դանիելյանը՝ անդրադառնալով ՀՀ գործող իշխանությունների հայտարարություններին, թե Անկախության հռչակագրում ամրագրված են տարածքային պահանջներ, եւ միջազգային կազմակերպությունները դժգոհ են դրանից։
Նրա խոսքով՝ անհասկանալի է, կամ, հակառակը, հասկանալի, թե ինչպես են ձեւավորվում որոշ պատկերացումներ. «Խոսվում է այն մասին, որ Անկախության հռչակագիրը Ադրբեջանին հարձակվելու լեգիտիմ իրավունք է տալիս։ Իսկապե՞ս պաշտոնյաները չեն հասկանում, թե ի՞նչ է լեգիտիմը, թե՞ պարզապես օգտագործում են գեղեցիկ տերմինը»։
Գեւորգ Դանիելյանը նկատում է նաեւ, որ անգամ տարածքային հավակնությունների առկայության դեպքում պատերազմը հանցագործություն է, միջազգային իրավունքը չի փոխվում. «Խոսել «լեգիտիմ իրավունքի» մասին՝ նշանակում է անկախ հակառակորդի գործողությունների իրավաչափությունից՝ ճանաչել դրանք լեգիտիմ։ Այսինքն՝ մենք ոչ թե փակուղի ենք գնում, այլ ծուղակ։ Փակուղուց դեռ ելք կա»:
Կարդացեք նաև
Այլ մանրամասները՝ տեսանյութում
Նելլի ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
