«Այն ժամանակ էլ էին երիտասարդներն արտագաղթում, շատ-շատ էին գնում: Այն թվերին ավելի շատ էին գնում: Ես չեմ ուզում լացացնեմ, բայց այն ժամանակ իմ շրջապատի մեծ մասը 50 դրամ չունեինք, որ հասնեինք հանրակացարան: 50 դրամ չունեինք, որ 55 համարը նստեինք, գնայինք Մասիվի հանրակացարան: Կամ 50 դրամը ճարում էինք, գնում էինք, առավոտը փող չունեինք, ընկերներից էլի ճարում էինք, որ իջնեինք դասի, էլ չեմ ասում սիգարետի փող: Մենք լամպի լույսի տակ, մոմի լույսի տակ, երբ 94-95-ի ձմեռն ամենադաժանն էր, շատ ցուրտ էր, մենք այդ ցրտին պարապում էինք»,- Aravot.am-ի հետ զրույցում իր ուսանողական տարիների դժվարությունների մասին այսպես պատմեց ՀՀԿ մամուլի խոսնակ, ԱԺ փոխխոսնակ Էդուարդ Շարմազանովը:
«Այն ժամանակ ավելի ռոմանտիկ էինք, գնում էինք, այստեղից-այնտեղից դվիժոկ էինք ճարում, մեր միջոցներով, մեկը մեկի հորն էր ասում, մյուսի ընկերոջը, որ ուսանողական գարուն կազմակերպեինք, որ ոսկե աշուն կազմակերպենք: Այն ժամանակվա պլյուսն այն է, որ մենք ատելություն չունեինք: Կարող է քննադատում էինք, բայց ռոմանտիզմը շատ-շատ էր»,- ասաց պարոն Շարմազանովը՝ վստահեցնելով, որ այս իշխանությունների օրոք ուսանողներն ավելի քիչ խնդիրներ ունեն, քան իրենք. «Իհարկե, ունենք բազմաթիվ թերություններ, ես հո լուսնից չեմ իջել: Իհարկե, ամեն ինչ լավ չի: Եթե երկրի 35-40 տոկոսը պաշտոնապես աղքատության մեջ է, ո՞նց մենք կարող ենք ասել, որ ամեն ինչ լավ է: Ես տեսնում եմ իմ հարեւանին, հասկանում եմ, չէ՞: Ես չեմ ուզում լացացնել, բայց մենք էլ ենք մեր վրա զգում չէ՞ դա: Ունենք հարազատներ, բարեկամներ, զգում ես, չէ՞, կանգնեմ-ասեմ Շվեյցարիա՞ է: Այդպես չէ: Բայց գոնե ժողովրդավարության զարգացման առումով մենք պետք է փաստենք, որ այստեղ անհամեմատ լուրջ առաջընթաց ունենք: Ի վերջո Ա1պլյուսն էլ չի փակվում, չէ՞: Ա1 պլյուսը վերադարձել է եթեր»:
Ըստ նրա, մարդիկ չեն տեսնում այն մեծ դրական տեղաշարժը, որ կա մութ ու ցուրտ տարիներից հետո այս իշխանությունների օրոք. «Մենք դրականին հեշտ ենք համակերպվում, բայց բացասականին՝ չէ: Երբ Ա1 պլյուսը եթերում չէր, բոլորս կարծում էինք, որ եթե Ա1պլյուսը վերադառնա եթեր, բոլորս պիտի լինենք երջանիկ եւ բախտավոր: Ա1 պլյուսը վերադարձավ եթեր, մենք տեսանք, որ մարդիկ 1, 2, 3 օր ուրախացան, խոսեցին դրա մասին, դրանից հետո սովորական է դարձել: Մարդիկ ասում էին՝ կան գործիչներ, որոնց համար հեռուստատեսությունը վետո է դրել: Մենք տեսանք, որ ՀՀ-ում չկա ընդդիմադիր գործիչ, որը չի կարող իր կարծիքը հեռուստատեսությամբ ներկայացնել հանրությանը: Դա էլ սովորեցինք: Երբ մենք ասում էինք, որ պառլամենտում չկա համագործակցություն՝ այդպես չէ: Կան բազմաթիվ օրենսդրական նախաձեռնություններ, որտեղ իշխանությունը համագործակցում է ընդդիմության հետ»:
Ըստ պարոն Շարմազանովի, ՍԴ-ի որոշումը ապացուցում է, որ մենք այսօր ունենք նաեւ անկախ դատական իշխանություն. «2007-ի եւ 2008-ի մեր հասարակության թիվ մեկ խնդիրը բազմակարծության բացակայությունն էր, խոսքի ազատության բացակայությունը եւ ժողովրդավարական արժեքների նահանջը: 2006-2007-ը լավագույնն են եղել՝ տնտեսական զարգացման առումով: Բայց մենք տեսանք ինչպիսի մեծ հակաիշխանական դժգոհության ալիք եղավ 2008-ի նույն նախագահական ընտրություններից հետո: Բայց այսօր 2007-2008-ի այդ կարեւորագույն խնդիրները լուծված են: Այսօր որեւէ լրատվամիջոց չի խոսում, որ կա քաղբանտարկյալ, որեւէ գործիչ չի ասում, որ ունի խոսքի ազատության սահմանափակման խնդիր: Սա նշանակում է, որն մենք գնում ենք այն զարգացման ճանապարհով, որ մենք դրել ենք 1991-ի սեպտեմբերի 21-ին՝ դա ազատ, ինքնիշխան, ժողովրդավարական հանրապետության կայացումն է»:
Կարդացեք նաև
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
Երկիրը դժոխք եք դարձրել, ժողովրդին էլ քաղաքական հալածյալ, չեղավ ? քաղբանտարկյալ…
Հիմա էդ Ձեր ասած «ժողովրդավարության զարգացման առումով անհամեմատ լուրջ առաջընթացը» տարեք-դրեք էլի Ձէր ասած «երկրի 35-40 տոկոս պաշտոնապես աղքատության մեջ» գտնվող մարդու սեղանին եւ ասեք. «Կերեք»:
Գոնե սուտ խոսելուց չափավոր եղի, 94-95 թվականներին մարծուտկեն 50 դրամ չի եղել:
ոչինձ Էձիկ, շուտով էլի 50 դրամ չես ունենա, որ մեկընդմիշտ հետ գնաս Պասիլոկ: Բայց մարդիկ բարի են տավառնի վագոնով կտանեն մինչև սնահին կայարան , ընդեից ոտ ոտ կգնաս: Թեկուզ կասկածում եմ , որ պասիլոկցիները քեզ հետ թողնեն: