Վերջապես՝ ո՞վ է մեղավոր, որ ՀՀ խաղաղ բնակիչը հայտնվում է գազազած թշնամու ճիրաններում։ Նախագահ Սարգսյանի կարծիքով՝ մեղավորը ՀՀ խաղաղ բնակիչն է։ Այսինքն, ըստ Սերժ Սարգսյանի՝ խեղդվողի առաջին ու անհետաձգելի պարտականությունը ինքզինքը փրկելն է:
«31 տարեկան տղան ինչո՞ւ պետք է անցներ, ինչպես ինձ հաղորդել են՝ ոգելից խմիչքի ազդեցության տակ եւ մահանար»։ Չինարի գյուղի բնակիչ Կարեն Պետրոսյանի մասին է խոսքը։ Մեր կարծիքով՝ նախագահը մի պահ մոռանում է, որ Հայաստանի սահմանը պետք է այնպես հսկվի, որ ոչ խմած ադրբեջանցի դիվերսանտները կարողանան անցնել, ոչ էլ մեր հայրենակիցները՝ թեկուզ ոգելից խմիչք օգտագործած։
«Մենք ռազմագերիներին չենք սպանում»,- ասում է Սերժ Սարգսյանը՝ փորձելով ընդգծել հայկական կողմի վեհանձնությունը։ Հաճելի է լսելը։ Մենք միշտ ենք այդպիսին եղել, շահերի կանանոցներն ենք առոք-փառոք ճանապարհել։ Դա է ճիշտը։ Բայց մեր թշնամին նենգ է, մարդակեր, սպանում է քնած ժամանակ, խոշտանգում մոլորված անցորդին, գնդակոծում է ճանապարհով ընթացող ավտոմեքենան, որի մեջ կարող է երեխա լինել, ռմբակոծում է քնած գյուղերը։
Այս իրավիճակում Ալիեւին ոչ թե պետք է հռետորական հարց տալ, թե ՄԱԿ բանաձեւերի ո՞ր կետն է կատարել Ադրբեջանը, այլ ուղղակի ասել՝ ուզածդ ի՞նչ է, պատերա՞զմ, սկսիր եւ այն կստանաս։ Ալիեւը մինչեւ չհասկանա, որ սկուտեղի վրա իրեն ոչինչ չի տրվելու, չի հանգստանա։ Իսկ դրա համար մենք չպիտի հայտարարենք, որ Ղարաբաղի հարցը ռազմական լուծում չունի։ Այն էլ ինչպիսի լուծում ունի, թող միայն սկսեն։
Կարդացեք նաև
Էդիկ ԱՆԴՐԵԱՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
