Կապանից մոտ 50 կմ հեռավորության վրա գտնվող Շիշկերտ գյուղում այժմ հինգ ընտանիք է ապրում: Գյուղի հիմնական բնակիչները մեծահասակներ են, երիտասարդներ քիչ կան Շիշկերտում: Գյուղում պայմաններից ելնելով` ժամանակին երիտասարդ ընտանիքներն իրենց դպրոցահասակ երեխաների հետ լքել են գյուղը, նույն մտադրությունն ունեն նաեւ հեռավոր գյուղի ներկայիս երիտասարդները:
Տեղաբնակները ցավով են խոսում գյուղի դատարկման, ծերացման ու վաղվա մշուշոտ ապագայի մասին: «Ապագա չունի գյուղը, ինչ ապագա պիտի լինի, եթե երեխա չկա, դպրոց չկա, փոքր երեխաներ ունեցողները ժամանակին գնացել են գյուղից: Շիշկերտն ընդհանրապես կտրված է ամեն ինչից, նույնիսկ խանութ չկա, ինչ-որ պետք է լինում քաղաք ենք հասնում կամ Ծավ գնում: Ձմռանն էլ ճանապարհը մեծամասամբ փակ է լինում, հազվադեպ են մաքրում, հիմնականում մաքրում են, երբ գյուղում մարդ է մահանում ու պետք է հուղարկավորեն: Շատ անհրաժեշտության դեպքում ոտքով ենք գնում, ընդհանրապես շատ քիչ են մեզ ուշադրություն դարձնում ճանապարհի հարցով», -ասաց Շիշկերտ գյուղի բնակչուհի Քարամելան:
Փոքրաթիվ այս գյուղի բնակիչները հիմնականում իրենց ապրուստը հոգում են տնամերձ հողերից ստացած գյուղական բարիքներով: Ասում են` գյուղատնտեսական մթերքները շուկա չեն տանում վաճառելու, հեռավորության պատճառով տրանսպորտային ծախսերը ավելանում են, եւ բերքը շուկա հասցնելը ձեռնտու չի դառնում: Տեղաբնակները հիշում են, որ ժամանակին գյուղում կյանքը համեմատաբար աշխույժ էր, երիտասարդ ընտանիքներ կային, դպրոցահասակ երեխաներ, ապրուստն էլ այս աստիճան դժվար չէր:
«20 աշակերտ կար Շիշկերտում, տներում էինք դասավանդում, մոտ 10-12 տարի էդ ձեւ էինք կազմակերպում ուսուցումը, հետո որոշները մեծացան ու դուրս եկան գյուղից, ոմանք էլ երեխա ունենալուց հետո լքեցին բնակավայրը: Հետագայում, որպես դպրոցի շենք, գյուղի բնակելի շենքերից մեկն առան, բայց այլեւս աշակերտ չկար գյուղում: Հիմա մեր երեխաներն էլ մեծանան ստիպված պիտի դուրս գան, էստեղ ապրել ու դպրոց գնալ հնարավոր չի: Դժվարացել է գյուղի կյանքը…», -նշեցին գյուղաբնակները: Վերջիններս ասում են, որ գյուղի հոգսերը չեն պակասում, ձմռան այս սեզոնին համալրվում են նորերով. ճանապարհը փակվում է ու դրսի աշխարհի հետ կապը կտրվում է, բացի այդ էլ, արգելոցի հարեւանությամբ ապրելով, մշտապես վառելափայտ ձեռքբերելու դժվարին խնդրին են բախվում:
Կարդացեք նաև
Մերի ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆ
Մի հուզվեք, դարձրեք եկեղեցի:Դրանք ձեզ ավելի են պետք:Մոդա է և անհրաժեշտություն: