«Ղարաբաղի հիմնահարցը բոլորովին էլ յուրօրինակ չէ»,- հունիսի 20-ին 89-րդ «Ռոուզ-Ռոթ» սեմինարի ընթացքում ասաց «Կովկաս» ինստիտուտի փոխտնօրեն Սերգեյ Մինասյանը:
Նա համարում է, որ Ղարաբաղի հիմնահարցը երկար ժամանակ չի լուծվի, ըստ նրա՝արդյունքում տուժում են հայ եւ ադրբեջանցի ժողովուրդները, որոնք իրենց հերթին փորձում են մեղքը բարդել ռուսների եւ ամերիկացիների վրա: Սերգեյ Մինասյանի խոսքերով՝ ո՛չ պատերազմ, ո՛չ խաղաղության կարգավիճակը շատ նուրբ քաղաքական իրավիճակի հետեւանք է:
«Ստեղծված իրավիճակի համար գուցե պատճառ է քաղաքական կամքի բացակայության: Հասարակությունների էլիտաների համաձայնության մակարդակում իրատեսական չէ փոխհամաձայնությունների մասին խոսելը»,- ասաց նա:
Ըստ նրա՝ կասկած չկա, որ քաղաքացիական հասարակության ներգրավվածությունը շատ կարեւոր է, սակայն նույնիսկ հակամարտող կողմերից մեկի քաղաքացիական հասարակությունը խնդիրների է հանգում, եթե ցանկանում է հասնել խնդրի խաղաղ լուծմանը եւ մյուս կողմի հետ կապ հաստատել: Նա համարում է, որ ներկա իրավիճակում անհրաժեշտ են հանրային քննարկումներ, նույնիսկ եթե արդյունքում կողմերի դիրքորոշումները նույնն են մնում:
Կարդացեք նաև
Սերգեյ Մինասյանը ընդգծեց, որ հայերը եւ ղարաբաղցիները ղարաբաղյան հիմնահարցի առումով ավելի արմատական են, քան Ստեփանակերտի եւ Երեւանի քաղաքական էլիտաները. «Ի տարբերությունների հասարակությունների էլիտանները թերահավատ են հարցի լուծման եւ փոխհամաձայնության գալու: Նրանք հավատում են, որ այժմ փոխհամաձայնության ընդհանուր կետեր չկան»:
Սերգեյ Մինասյանի կարծիքով՝ կողմերի միջեւ ցանկացած երկխոսություն կարող է դրական օրինակ հանդիսանալ, սակայն վտանգավոր է միայն մեկ ոլորտի վրա շեշտը դնելը, քանի որ ըստ նրա՝շեշտը միայն քաղ հասարակության վրա դնելը սովորաբար լուրջ խնդիրներ է ներառում:
Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ
