Պատգամավոր Սամվել Նիկոյանն, որը թվում էր, թե հայերենի վատ իմացությամբ աչքի չի ընկնում, զարմանալիորեն կողմ չէ լեզվի իմացության տեստ հանձնելու նորամուծությանը. «Ես առանձնապես դրական չեմ վերաբերվում այդ նորմին, որովհետեւ, վերջիվերջո, պատգամավորներին ընտրում է ժողովուրդը։ Եթե ժողովուրդը գտնում է, որ որեւիցե պատգամավոր արժանի է, եւ ինքը նրան ընտրում է, նման մարդու վրա դնել այդպիսի ցենզ, մի փոքր խրախուսելի չէ։ Ես ամբողջ աշխարհում նման նախադեպի մասին չգիտեմ, գուցե հանձնաժողովի անդամներն ուսումնասիրել են՝ գիտեն։ Իհարկե, հասարակությունը ոգեւորված կլինի դրանից…»։
Նիկոյանին հիշեցրինք ընտրական ավանդույթների մասին։ «Տեսեք, եթե ասեն՝ եկեք այնպես անենք, որ ընտրությունը լինի արդար, թափանցիկ, ես դրան կողմնակից կլինեմ, բայց որոշումը՝ ում պետք է ընտրել, դա ժողովրդինն է։ Ինչ-որ մեկն առաջադրումներից առաջ պետք է քննություն վերցնի, հիմի էլ պետք է մտածենք՝ արդյոք տեստերը ճի՞շտ են կազմվել, արդյոք օբյեկտի՞վ են, թե՞ սուբյեկտիվ։ Մի բարիեր ենք դնում, որ հետո մտածենք՝ արդարացի՞ էր, թե՞ ոչ»։
Իսկ Նիկոյանին դուր են գալիս իր ոչ գրագետ գործընկերները. «Պատգամավորը պետք է լինի այնպիսին, ինչպիսին ժողովուրդը նրան ընտրում է»։
Լուսինե ՇԱՀՎԵՐԴՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
