Քանի որ մշակույթի նախկին եւ ներկա նախարարներ Հասմիկ Պողոսյանն ու Արմեն Ամիրյանը ՀՀԿ-ական են, Aravot.am-ը արվեստագետ Սահակ Պողոսյանից հետաքրքրվեց՝ ի՞նչ կարծիքի է ՀՀԿ- նախընտրական ծրագրի մշակութային հատվածի վերաբերյալ, որտեղ մասնավորապես խոսվում է մշակութային արտադրանքի և ծառայությունների, պատմամշակութային ժառանգության և մշակութային արժեքների օգտագործման տնտեսական բաղադրիչի խթանման միջոցով հայ մշակույթի ավելի լայն հանրահռչակման, դրամաշնորհային ծրագրերի իրականացման և պետական պատվերի տեղադրման մեխանիզմների, մշակութային հուշանվերային արտադրանքի մշտապես թարմացվող, ժամանակի պահանջներին համապատասխանող տեսականու ստեղծման և տարածման գործընթացին նոր թափ հաղորդելու մասին:
«Դա ծրագիր չէ, այդտեղ խորհրդային ժամանակաշրջանի գեղարվեստական ֆոնդի մասին է խոսվում: Ժամանակին դա Նկարիչների միությանը կից հիմնարկություն էր, որը իբր պետք է ֆինանսավորեր Նկարիչների միությունը: Դա այսպես կոչված «ցեխավիկների» ինստիտուտն էր: Ընդ որում, Խորհրդային միության ժամանակ գոնե գոյություն ուներ առանձին՝ Համամիութենական նկարիչների միություն հասկացությունը, որն իր արժանապատվությունից ցածր էր համարում բիզնեսով զբաղվելը, իրենք համարում էին, որ ստեղծագործող մարդիկ պետք է ստեղծագործեն, իսկ ովքեր ուզում են փող աշխատել, կարող էին գեղֆոնդում զբաղվել դրանով: Հիմա իրենք այսօր փորձում են այդ երկու գաղափարը միացնել, սակայն այդպես չի լինում: Արտասահմանում էլ ի տարբերություն իրենց գրածի, նույն գաղափարը գործում է, բայց գործում է այսպես. կան անհատ արվեստագետներ, որոնց օգնում են անհատներ եւ կազմակերպություններ, որովհետեւ գիտեն, որ այդ մարդիկ կոնկրետ արվեստի ստեղծագործություններով են զբաղված: Նրանց կողքին կան մարդիկ, բիզնեսներ, որոնք արտադրում են հուշանվերային ամեն ինչ: Հենց դրա համար էի փոխաբերական իմաստով նշել , որ Դիսնեյլենդը կարող է լինել արվեստ, բայց արվեստը չի կարող լինել Դիսնեյլենդ»,-ասաց արվեստագետը:
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
