«Առավոտի» մշտական ընթերցող Սերգեյ Մարգարյանը մեզ է ուղարկել այս տարվա ամանորյա սեղանների նորույթ հանդիսացող ուտեստին վերաբերվող իր խոհարարական ստեղծագործությունը՝ համեմելով այն բանաստեղծական մեկնաբանությամբ:
ԵԹԵ ԿՈԿՈՐԴԻԼՈՍ, ԱՊԱ ՄԻԳՈՒՑԵ ԱՅՍ ԿԵՐՊ
Ճահիճներում աչքի ընկած կոկորդիլոսն եմ հանրահայտ,
Կարդացեք նաև
Ամանորյա սեղանները զարդարելու գործընթացում
Ներկայացրել եմ թանկարժեք հայտ,
Տեսքս արդեն շատերն անդուր չեն համարում
Ու պաշտետը իմ հմայիչ արտաքինով են մատուցում:
Պաշտետի պատրաստումը և ձևավորումը` Սերգեյ Մարգարյանի
Հրաշալի խոհարարական ձևավորում է և նուրբ հեգնանք պարունակող բանաստեղծական մեկնաբանություն` ժամանակակից քաղքենիական դրսևորումներից մեկի վերաբերյալ: Իսկապես, եթե ճահիճներում բնակվող կոկորդիլոսն է արդեն վաճառվում որպես Նոր տարվա թանկարժեք ուտեստ, ապա միգուցե սա ազդակ հանդիսանա, որպեսզի վերջապես զսպվեն ճոխ սեղանների համար կատարվող և մեր ընտանեկան բյուջեն կաթվածահար անող ամանորյա ծախսերը:
Տղերք ջան որոշ “հալալ” մարդիկ իրենց “հալալ” շրջապատով ուզում էին մի կտոր “հալալ” կոկրդիլոսի միս ուտեն, բայց մենք սկսեցինք էդ մարդկանց ճաշատեսակին էնքան վայիս ըլնել, որ իրենք իրենց կերածից երևի բան չհասկացան: Վերջին հաշվով էդ անտերին մի փեշ փող են տվել, թողեք վայելեն էլի: